" မင္းဘာလုပ္ေနတာလဲ "
" ဗ်ာ ဟို က်ေနာ္ "
" စကားေျပာရင္ေသေသခ်ာခ်ာမေျပာတက္ဘူးလား "
" မဟုတ္ "
" သြားေတာ့ ငါ့မ်က္စိေ႐ွ႕ကထြက္သြား "
မီးခလုပ္ဖြင့္ထားတ့ဲအလင္းေရာင္ေအာက္မွာသူ႔စကားရင့္ရင့္ေၾကာင့္ဝိုင္းစက္ေနတ့ဲမ်က္ဝန္းနက္နက္ေလးဆီကေဝ့က်လာတ့ဲအၾကည္ေရာင္အစအနေလးေတြကိုျမင္္လိုက္ရေသာ္လည္းအၾကည့္ေတြကိုေ႐ွာင္္ဖယ္ပစ္လိုက္တယ္
က်ကြဲသြားတ့ဲဖန္ခြက္အပိုင္းအစေလးေတြရဲ႕ၾကားကျပန္႔
ၾကဲစီးက်ေနတ့ဲေရစီးေၾကာင္းေလးေတြကိုအဓိပၸါယ္မဲစြာေငးၾကည့္ရင္းငိုေကြၽးေနတ့ဲေကာင္ေလးကိုလ်စ္လ်ဴ႐ႈထားတယ္
႐ႈိက္သံေလးေတြထြက္ေပၚလာတ့ဲအထိမထြက္သြားသလိုသူလည္းရပ္ေနတာအတန္ၾကာလွၿပီ
" က်ေနာ္ Chen ရဲ႕ေအာ္သံၾကားလိုက္လို႔အိမ္မက္ဆိုးမက္ေလာက္တယ္ထင္ၿပီးႏိုးလာရင္ေသာက္ရေအာင္လို႔ေရလာပို႔ေပးမလို႔ပါ "
" ငါအိမ္မက္ဆိုးမက္တာမင္းန႔ဲဘာဆိုင္လဲ "
သူ႔ေအာ္သံေၾကာင့္ေၾကာက္လန္႔တၾကားေငးၾကည့္လာတ့ဲမ်က္ဝန္းဝိုင္းဝိုင္းေလးေၾကာင့္
" ေတာက္ "
ေသြးရဲရဲေတြၾကားကမ်က္ဝန္းအၾကည့္ေလးကိုပါျပန္ျမင္္မိလာတာေၾကာင့္စိတ္႐ႈပ္စြာခပ္ျပင္းျပင္းေတာက္ေခါက္သံကိုျပဳမိတယ္
တုန္တက္သြားတ့ဲခႏၶာကိုယ္ေလးကိုမၾကည့္ခ်င္စြာအၾကည့္လႊဲမိေတာ့မ်က္ဝန္းေထာင့္ကေနထပ္မံတြဲခိုလာတ့ဲမ်က္ရည္စေတြကိုျမင္ျဖစ္ေအာင္ျမင္လိုက္ရေသးတယ္
သူ႔ကိုျမင္တိုင္းမီးေတာက္လာတ့ဲေဒါသကခ်ိဳးႏွိမ္လို႔မရ
အခ်စ္မွာ
ေစတနာန႔ဲေမတၱာပါ
ထည့္ေပါင္းလိုက္ေတာ့
ႏွလံုးသားေလးလံလွတယ္
သူေျပာတ့ဲစကားမာမာထန္ထန္ထက္သူ႔ႏွဖူးမွာေနရာယူထားတ့ဲေခြၽးေတြကိုသုတ္ေပးခြင့္မရတ့ဲတုန္လႈပ္ေနတ့ဲအေၾကာက္တရားကိုဖံုးကြယ္ထားတာကိုႏွစ္သိမ့္ခြင့္မရတ့ဲနာက်င္မႈကပိုေနေတာ့ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ
