The eye of The Director

3. politieonderzoek

Het was einde van de middag, Jill en Francis waren buiten. De lessen waren afgelopen en ze waren onderweg naar huis. 'Waarom moeten we binnen blijven, Jill?' vroeg Francis. 'Ik wil het het liefst niet zeggen, maar omdat je het vraagt ga ik je het uitleggen. We hebben te maken met een kidnapper die jongeren ontvoerd, tot nu toe zijn er 5 vermisten. Daarna verdween Vanessa, maar we hebben niks van hun te horen gekregen en de politie weet het ook niet waar ze zijn. Maar het feit is wel dat de kidnapper 's avonds zijn slag slaat, daarom moeten we voor het donker wordt thuis zijn en de laatste lessen zijn afgelast zodat we voor het donker wordt thuis zijn.' zei Jill met tranen in haar ogen.

'Vanessa en ik waren al sinds de allereerste musical op onze school vrienden geworden en we hadden dezelfde droom om een echte actrice te worden. Tijdens de dramalessen zetten we alles op alles om een goeie actrice te worden en dan een toneelstudie te doen, dat is ons gelukt en we mogen in het volgend schooljaar starten met de musical en drama studie. En zo is onze vriendschap zo hecht en sterk, ze is zelf m'n enige vriendin.'

Francis luisterde met volle aandacht en ze was erg ontroert toen ze hoorde dat Vanessa haar enige vriendin was, kwam ze op een idee om Jill te helpen met haar onderzoek. 'Luister eens, Jill. Mijn vader werkt bij de politie als recherche, misschien wil hij je helpen met je zoektocht naar je vriendin.' Jill vindt het een perfecte idee om uit te zoeken waar haar vriendin is en zo gaan ze op weg naar het huis van Francis. Daar aangekomen deed de vader de deur open en Francis en Jill gaan naar binnen. 'He, wie heb je bij je?' vroeg haar vader. 'Pap, dit is Jill. Ze is mijn klasgenootje en vriendin.' Zei Francis tegen haar vader en Jill gaf de vader van Francis een hand. 'Kom maar verder hoor.' Zei de vader gastvrij. De twee gingen de woonkamer in en gelijk rent er een hond op Jill af, de hond duwt Jill bijna omver.

'Tiara, wat doe jij nu met onze gast.' Zei Francis tegen haar hond. De hond ging van Jill af en was naar haar aan het kwispelen. 'Ik hoop dat tiara je geen pijn heeft gedaan, ze is gek op bezoek en van vreemde mensen. Ze doet het niet expres, ze wil alleen aandacht en spelen.' Gelukkig begrijpt Jill Francis en aait de hond over haar hoofd, de hond werd rustig. 'Meneer, mogen we onderzoek doen. Mijn beste vriendin Vanessa wordt vermist en ik wil graag weten of u ons kan helpen.' Vroeg Jill. De vader van Francis vindt het eerst al geen goed idee. Maar dan vond hij het goed dat Jill en Francis onderzoek doen.

Hij leidt hun naar de kamer waar hij de onderzoeken doet, overal hangen er krantenknipsels met zijn prestatie en interviews van kranten. Verder is er allerlei apparatuur wat nodig is om onderzoek te doen. 'Dus je beste vriendin wordt vermist, ik help jullie bij deze zoektocht zodat jullie dit niet alleen hoeven te doen. Niet alle apparatuur heb ik hier, daarvoor moet ik naar mijn werk en kan het paar weken duren tot jullie informatie hebben. Deze onderzoek ik eerst op het politiebureau.' zei de vader van Francis. De meiden vinden het heel fijn dat de vader meedoet aan het onderzoek, ze hebben het ook erg druk op school omdat ze moeten voorbereiden op hun stage bij het verzorgingstehuis. 'Maar jullie moeten beloven om niemand te vertrouwen, want diegene kan de uitverkoren zijn en dan gaat de verdachte ontkennen. Dat is niet wat we willen, maar wel getuige verklaringen hebben we nodig om de kernmerken van de verdachte op te zoeken. Ook aanwijzingen kunnen goed van pas komen voor het onderzoek.' zegt de vader van Francis.

Jill vond het geen probleem, maar ze beseft dat ze nog veel te doen heeft voor school. 'Oei, is het al zo laat? Het spijt me ontzettend, maar ik moet mijn huiswerk maken en dat is niet weinig.' Francis begrijpt haar en leid haar naar de deur. 'Francis, ik ben super blij dat we kunnen samenwerken om Vanessa op te sporen. Ik ben jullie heel erg dankbaar, echt heel erg bedankt dat jullie mij willen helpen.' Jill gaf Francis een hand en ging met een fijn gevoel naar huis, meer hulp is beter dan in je eentje een onderzoek moeten doen.