1. vermist

88 1 0
                                    

'Ding dong'. Jill hoort het vanaf haar slaapkamer en ze werd wakker, het was weekend en iedereen kan zich lekker uitslapen. Jill kijk op de klok, het was kwart over zeven en het is nog donker buiten. 

'Waarom moet iemand nou om kwart over zeven aan de bel trekken' zei Jill tegen zichzelf. 'Ding dong' ging de bel weer. 

'Ik kom al' roep Jill geïrriteerd, ze pakt haar ochtendjas en liep naar beneden. Ze deed de deur open en zag de moeder van Vannesa en een gepantserde politieagent. 'Dag jongedame, sorry dat we u storen, maar bent u Jill Winston Anderson?' vroeg de agent. Vol verbazing, knikte Jill. de politieagent haalde uit zijn broekzak een foto van een meisje van haar zelfde leeftijd met groene ogen en lange bruin haar hangt langs haar gezicht. 'Kent u deze jongedame?', vol verbazing kijk Jill naar de foto, maar dat is haar allerbeste vriendin.

'Ja, ik ken haar. ze is mijn vriendin. mijn enige vriendin die ik heb, waarom vraag u dat aan mij? vertel op wat er aan de hand is met mijn allerbeste vriendin en BFF!' roept Jill vol verbazing en bezorging. de moeder zit vol tranen en reageert boos op Jill; 'Jij weet waar ze is, jij weet meer daarvan. want ze heeft vertelt dat zij bij jou was om te komen slapen'.

'Waar hebt u daar over, ik weet van niks. ik kan het bewijzen dat ik niks heb gekregen van haar en ik weet al helemaal niks van een zo genaamd slaapfeestje bij mij. komt u verder meneer agent, dan kan ik u al mijn sms berichten lezen en gesprekken luisteren.' riep Jill geschrokt. De agent loopt met Jill mee naar haar kamer, luisterde naar gesprekken en lees de sms berichten op Jill's mobiel. 'Mijn grote excuses dat ik u moest storen, maar het komt er op neer dat u niks te maken heb met de vermissing van Vannesa.' zei de agent tegen Jill. Jill schrok zich wild, haar allerbeste en enige vriendin vermist. Vol met ongeloof leidt Jill de agent naar de hal. 'Het spijt me vreselijk dat ik u moest converteren met deze gebeurtenis, maar u hebt bewezen dat u onschuldig ben. als u een vreemd vermoeden hebt waar ze kan zijn, bel me dan.' De agent geef Jill zijn nummer, gaf haar een hand en loopt weer verder. de moeder, die de agent niet gelooft kwam woedend op haar af. 'Dit geloof ik niet, maar ik hou je in de gaten. de eerste beste keer dat je je weer vreemd gedraagt, dan haal ik de inrichtingsdienst.' Daarna liep ze achter de agent aan, vol geslagen van het nieuws over Vanessa en de heftige conflict met de moeder van Vanessa deed ze de deur dicht.

Ze kon haar eigen ogen niet geloven, haar allerbeste vriendin vermist, geen sms of telefoontje van haar en nog eens een bedreiging van haar moeder. Het werd voor haar niet duidelijk, dus gaat Jill op onderzoek uit. Ze pakt haar mobieltje en typt haar nummer in, maar zonder resultaat. ze kreeg haar voicemail, dus ze herhaalt het en herhaalt het. dat leverde niks op. Hoe moet ze het zonder haar vriendin? haar enige vriendin?

The eye of The DirectorWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu