The eye of The Director

29. Moorden

Hij loopt naar de vader van Francis. Dan pakt hij de camera en hij loopt naar de elektriciteit hendel.

'Licht, camera en ACTIE!' roept de regisseur.

Hij trekt de hendel over en filmt terwijl de vader van Francis in bad zit te shaken van de schokken.

'En stop de set.' Roept hij.

Het levenloze lichaam van de vader van Francis ligt nog steeds in bad, Francis kan haar ogen niet geloven. Dan loopt de moordenaar naar Jill.

'Dat is mijn werk, ik ken jou moeder ook. Ik probeerde haar wijs te maken dat er iets is tussen elkaar als broer en zus, maar ze gelooft me helemaal niet. Ze denkt dat ik gek ben, maar dat ben ik niet. Toen ontmoet ze je vader, de producer. Die vent mocht ik echt niet, ik vermoorde hem, ik wist niet dat jou moeder in verwachting was van jou. Daarom verhuist ze naar een andere stad en ze gaf jou weg nadat ze hoorde dat haar man was omgekomen op zijn werk. Ik zocht haar, ik vond haar en doodde haar als wraak. Toen moest nog iemand vinden om dit verhaal te vertellen. Dat was jij, jij lijkt zo erg op Michelle. Maar in jou brutale ogen van jouw vader zie ik dat je je mij niet vertrouwt. Daarom besloot ik om jou hier te lokken door middel van je vriendin Vanessa, toen duurde het erg lang. Ik had geen geduld dus doodde ik een oude bekende, Angelina Daplin. Ten slotte ontvoerde ik Elina. Toen was mijn geduld echt op en ik besloot je op te zoeken, maar je was er niet. Maar ik zag wel dat je onderzoek deed over de moord en vermissing, dus besloot ik een briefje achter te laten.' Vertelt de regisseur.

'Dus u was de anonieme briefschrijver, maar ik snap er niks van. Dus mijn ouders zijn in ook vermoord door u ? Zij hebben ook in deze studio's gewerkt? .' vroeg Jill.

'Toen ze ontdekte hadden dat er nog meer personen vermoord werden, besloten ze om de studio te sluiten uit voorzorgmaatregelen. Voor mij was het een thuis, nu leef ik er nog steeds.' Vertelde de regisseur.

De regisseur maakt Jill los.

'Maar het is tijd voor een nieuwe film met jou, Jill. Wat je moet doen is niet heel moeilijk, ik laat je zien wat je moet doen.' Voegde de regisseur toe.

Hij loopt naar Lisa die nog vastgebonden zat, ze keek hem bang aan. Dan pakt de regisseur een mes en snijdt de polsen van Lisa open, Lisa gilde van pijn. Het duurde niet lang tot ze dood bloedde. Dan gaf de regisseur de mes aan Jill.

'Nu is het jouw beurt, het maakt niet uit hoe je dat doet. Maar maak haar af.' Zegt de regisseur.

Jill loopt naar haar beste vriendin toe, angstig kijkt Francis haar aan. Jill trekt de tape van de mond van Francis.

'Waarom heb je dat niet uitgelegd?' vraagt Francis.

'Ik wist het ook niet dat hij één een familielid was, nu moet ik je vermoorden.' Antwoorde Jill.

'Het spijt me wat ik had gedaan, vergeef je mij?' vraagt Francis.

'Ik vergeef je, sorry dat ik je moet vermoorden. De hulp komt nog steeds niet, ondanks dat wil ik je bedanken met het onderzoek van mijn vriendin. Zonder jou was het niet gelukt, wij zijn nog steeds vriendinnen.' Antwoorde Jill

'OPSCHIETEN, IK HEB NIET ALLE TIJD' roept de regisseur tussendoor

Met tranen in haar ogen doet Jill wat er wordt gevraagd, ze gaat achter Francis staan en dekt haar ogen. Dan zet de mes voorzichtig bij de keel van Francis.

'Sorry' zegt Jill zacht in haar oor voordat ze haar keel doorsneed.

Het bloed loopt langs het levenloze lichaam van Francis, Jill is er nog steeds kapot van en valt huilend op de grond.

'Stop de zet, dit wordt de beste scene die ik ooit heb gemaakt.' Zegt de regisseur en loopt weg.

De reden was heel simpel, de hulpdiensten zijn er. Ze troffen de huilende Jill aan die in een plasje bloed ligt. Terwijl de hulpdiensten de lichamen opbergen, probeert de andere hulpverlener met Jill te praten. Dan stond Jill op, haar kleding zat onder het bloed.

Ze pakt de mes van de grond af.

'Laat het mes vallen' roept een agent.

Jill luistert niet en loopt naar de hulpverleners.

'Ik wil niemand vermoorden, maar luister wat ik zeg. Ik had met dit team onderzoek gedaan over deze moorden, ik wou dat dit niet kon gebeuren, maar het was toch gekomen. Hierbij vraag ik het volgende. Ik ben niet schuldig van de moorden, behalve het meisje waar jullie mij aantreffen. Als jullie onderzoek is voltooid, begraaf dan mijn levenloze lichaam naast mijn vriendin. Ze heet Vanessa en zegt tegen mijn pleegouders dat ik heel veel van hun houdt, vergeef me wat ik doe. Maar ik wil niet zo verder leven, mijn leven is niks meer waard.' Vertelde Jill.

Voorzichtig doet ze haar mes bij haar keel en sneed haar keel door. Ze valt doodbloedend op de grond, iedereen probeert haar te helpen. Maar het kon niks meer bij kijken. Niemand wist dat ze werden begluurt door de geheimzinnige man met de camera, hij heeft zijn beste scene konden opnemen vanuit de schaduwen.