The eye of The Director

8.geestenoproepen

Jill en Francis halen oma op en ze gingen gelijk terug naar huis. ze vertellen de situatie over het onderzoek. Oma wil de meiden graag helpen om de geesten op te roepen. 'Oké, meiden. Maar ik heb kaarsen nodig en natuurlijk mijn ouija bord, Francis, kun je die voor me halen' vroeg oma aan Francis. Francis ging snel naar boven en pakte de oude ouija bord terwijl Jill samen met oma de kaarsen zochten.

Toen ze alles hadden, maken ze het helemaal donker, geen kiertje licht kon de kamer nog in. Als dat is gedaan legt oma de oujabord op tafel. Ze ging samen met de meiden om het bord heen zitten. 'Jill, kan jij de kaarsen aandoen?' vraagt oma aan Jill

'Maar we mogen toch geen licht tijdens het oproepen van de geesten' zegt Jill

'Kaarslicht kan geen kwaad tijdens het oproepen en we hebben wel nodig om te zien wat de geest zal antwoorden, Jill. Meiden, let goed op wat er om je heen gebeurd. Als je last krijgt van hoofdpijn, dan moeten we de sessie stoppen. Ook als er verdachte dingen gebeurt, moeten we ook de sessie eindigen. Geestenoproepen is eenmaal erg gevaarlijk en dat mogen jullie niet zelf doen, anders kun je een kwaadaardige geest oproepen die slechte bedoelingen heeft. Net zoals mensen kunnen ze liegen en kunnen ze voor onheil zorgen, daarom is deze sessie zo gevaarlijk. Maar nu gaan we door middel van vragen stellen aan Vanessa, vragen of ze in leven is en wat er is gebeurd, dat kan helpen om meer aanwijzingen te vinden om de vermiste studente te vinden' legt oma uit.

Nadat de meiden weten wat er kan verwacht worden, gaan ze aan de sessie beginnen. Oma vraagt de meiden hun wijsvinger losjes aan de driehoek met een glas. 'Ik wil de geest spreken die in dit huis is met de naam Vanessa, als ze hier is laat me weten met Yes or No' zei oma. Eerst gebeurd er helemaal niks, maar dan voelen ze dat het glas beweegt en het glas gaat naar 'Yes'. 'Ze is in de buurt, nu is het jouw beurt om te vragen, Jill' zei oma tegen Jill. Jill ging naar de kant van oma en raakt het glas aan.

'Vanessa, mijn beste vriendin. Hier ben ik, Jill. Ik mis je ontzettend en daarom heb ik een vraag, ben jij in leven yes or no' vraagt Jill. Er gebeurt eerst niks, maar voorzichtig beweegt het glas naar No. 'Het spijt me verschrikkelijk, lieverd. Maar ik ben bang dat ze dood is' zei oma. Jill kon haar oren niet geloven, waarom moet ze slachtoffer zijn terwijl ze niets kwaad deed. Maar toch moet ze het geloven dat ze niet meer leeft. 'lieverd, ik weet dat het moeilijk is voor je. Maar je kunt haar vragen welke straat ze is opgewacht door de kidnapper en of ie een man is of een vrouw, dan kunnen we weten waar we moeten zoeken' zei oma tegen Jill.

Jill haalt diep adem en ademt uit, nu moet ze het vragen hoe of wat. Jill denkt na en zei 'Vanessa, weet jij nog welke straat jij bent opgewacht? Laat me weten' zei Jill. Maar dan beweegt het glas zich snel, gelukkig heeft Francis een notieblokje van haar vader om te noteren. 'p-o-s-t-b-r-i-d-g-e, Post bridge. Maar dat ken ik, daar komen veel jongeren op af. Het is een populaire steegje tot de kidnapper actief werd, sindsdien moeten we binnen blijven van de politie' zei Jill verbaasd. Jill bedenkt een nieuwe vraag voor Vanessa, dat is niet moeilijk voor haar. 'Vanessa, is het een man of een vrouw? Zeg ja als het een man is of zeg nee als het een vrouw is' vraagt Jill. Toen werd het doodstil, de kaarsen werden uitgeblazen en de lamp aan de plafon ging heen en weer. Maar dan ging het glas naar ja, het is duidelijk. De dader is een man, maar de meiden weten het niet zo zeker van de zaak. Oma vertelde dat geesten ook kwaadaardig kunnen zijn en in overleg met oma wachten ze tot de uitslag van het onderzoek van de vader van Francis. De meiden vinden dat het beste idee voordat ze een dader kunnen aanwijzen.