Vangelis Kakouriotis- Η πορεία μου..

Ξεκιναω..

19 Ιουλίου σήμερα, σήμερα κλείνω τα 14 και μπαίνω στα 15. Δεν ξερω αν χαίρομαι που γίνομαι 15, στη τελική ποιος θέλει να μεγαλώνει;

Ξυπνάω το πρωί, κατευθύνομαι προς στην κουζίνα βλέποντας την αδερφή μου, την μυρτω να φτιάχνει πρωινό και μόλις με αντικρίζει έρχεται κοντά μου

"Χρόνια πολλά αδελφούλη μου, να σε χαιρόμαστε" μου λέει δίνοντας μου ένα φιλί στο μέτωπο
"Ευχαριστω" της λεω διστακτικά και με ένα ψεύτικο χαμόγελο. Κάτι κατάλαβε αλλα δεν μου μίλησε.

Έφαγα το πρωινό μου και πήγα στο δωμάτιο μου. Μπήκα στο YouTube και άκουγα τραγούδια. Έβαλα το 'use somebody' ένα απο τα αγαπημένα μου, καθώς έπαιζε το τραγούδι τραγουδούσα κι εγω ταυτόχρονα. Μου αρέσει πολυ να τραγουδάω και πιςτευω πως εχω ωραία φωνή αλλα κανεις μεχρι τώρα δεν έχει μπει στο κόπο να με ακούσει. Ένα απο τα όνειρα μου ειναι να γίνω τραγουδιστής, πολυ διάσημος και τα κορίτσια να τρελένονται για μένα.

[...]
Η ώρα ειναι σχεδόν 11, δίψασα και πήγα στη κουζίνα  να πιω λιγο νερό, αλλα δεν πρόλαβα γιατί η μάνα μου με άρπαξε τρελενοντας με στα φιλιά, αχ ρε κυρία Γεωργία.

"Σιγά ρε μαμά θα με κατσιασεις" της λεω σπρώχνοντας την απο πάνω μου.
"Να μη πω χρόνια πολλά στο αγοράκι μου που θα γίνει 15 σήμερα;" μου λέει πιάνοντας με ξανά..
"Να του πεις αλλα να ειναι ζωντανό για να το ακούσει" της λεω ειρωνικά
"Άντε βρε. Κρυάδες." Μου λέει δίνοντας μου ένα χαστούκι χαϊδεύτηκα.

Πήγα στη κουζίνα ήπια νερό και ξανά κατευθύνθηκα στο σαλόνι που καθόταν η μαμά μου με την μυρτω.
"Ο μπαμπάς;" ρωτάω
"Ε;" μου λέει η μυρτω κοιτώντας τη μαμά
"Που ειναι;" ξανά ρωτάω γεμάτος απορία
"Στη δουλειά αγόρι μου, θα έρθει το, το μεσημέρι" μου λέει η μαμά κοιτώντας τη μυρτω. Ξανά.

Δεν της απάντησα απλά ανέβηκα στο δωμάτιο μου. Άρχισα να βαριέμαι μόνος μου γι'αυτο πήρα τηλέφωνο το κολλητό μου τον Νίκο, αν ειναι να πάμε να παίξουμε μπάσκετ στο γήπεδο εδώ στη γειτονιά.
"Ελα ρε εορταζουμενε, χρόνια πολλά ρε μαλακα" μου λέει με το που το σηκώνει.
"Ευχαριστω ρε" του απαντάω "τι λες εισαι να πάμε για μπάσκετ;
"Ναι αμε, σε 10' στο γήπεδο" μου λέει γρήγορα και μου κλείνει το κινητό χωρίς να παρει απάντηση μου.

Πήγα να ετοιμαστώ. Έβαλα μια βερμούδα μπλε για να είμαι πιο άνετα και μια κοντομάνικη μπλούζα άσπρη. Τα μαλλιά μου τα άφησα φράντζα και έβαλα τους φακούς μου (αν θυμάστε ο Βαγγέλης φορούσε γυαλιά). Ευτυχώς τώρα που εχω αδυνατίσει δεν θα άντεχα άλλο bulling πλέον..