Vangelis Kakouriotis- Η πορεία μου..

Κεφαλαιο 6

Ξαφνικά το σηκώνει αλλα δεν την άκουσα καλα.
"Κατερίνα;"
"Βα Βαγγέλη μου;" μου απαντάει
"Κατερίνα σοβαρά τώρα εισαι σίγουρα καλα;"
"Ναι απλά είδα ένα εφιάλτη."
"Κατερίνα.. τα ξερω ολα" της λεω..
"Τι εννοείς οτι ξέρεις;"
"Εννοώ οτι ξερω για εμάς και το παρελθόν σου."
"Βαγγέλη να σου εξηγήσω"
"Δεν υπάρχει λόγος.. απλά γιατί δεν μου μίλησες;"
"Τι να σου έλεγα δηλαδή; οτι εισαι ο πρώτος μου έρωτας; οτι ήμουν θύμα κακοποίησης απο τον ίδιο μου το πατέρα; οτι η μητέρα μου πέθανε μπροστά μου; τι; πες μου!." Ουρλιάζει.
"Κατερίνα δεν με νοιάζουν αυτά, εσυ με ενδιαφέρεις. Μονο εσυ, θέλω να εισαι καλα."
".." δεν μου απάντησε.
"Θες να βρεθούμε στο πάρκο;" της λεω
"Ναι." Μου απαντάει μονολεκτικά.
"Σε 30' λοιπον."
"Εντάξει"

Η κατερίνα ειναι συναισθηματικά φορτισμένη, το κατανοώ. Κάτι μέσα μου μου έλεγε οτι κάπου την ήξερα αλλα δεν θυμόμουν, σήμερα βεβαιώθηκα. Ετοιμάστηκα γρήγορα γρήγορα χαιρετάω τη μαμά μου και αρχίζω να κατευθύνομαι προς το πάρκο. Δεν είχε έρθει ακομα, ξαφνικά την βλέπω να έρχεται και σηκώνομαι· άρχισε να κλαίει και να τρέχει στην αγκαλιά μου. Δεν μπορώ να την βλέπω να κλαίει, λυγίζω, δεν το αντεχω.
"Κατερίνα κοίταξε με" της λεω σηκώνοντας της το κεφάλι ώστε να με κοιτάει "δεν θέλω να κλαις εντάξει; σαγαπαω, είμαι εδώ για σένα" της λεω ενώ της σκουπίζω να δάκρυα με τους αντίχειρες μου (παλιογλυκουλη😭).
Είμασταν τουλαχιστον 10' αγκαλιά, προσπαθούσα να την ηρεμήσω και ίσως τα κατάφερα λιγο.
"Γιατί δεν μου μίλησες απ'την αρχή;" της λεω
"Δεν ήθελα να θυμηθείς.. ήξερα πως όταν έφυγα τότε για Θεσσαλονίκη εσυ κλείστηκες στον εαυτό σου και έγινε οτι έγινε. Δεν ήθελε να σε ξανά πληγώσω." Μου απαντάει
"Κατερίνα, κατανοώ οτι έπρεπε να φύγετε τότε ούτως σι άλλως, έπρεπε και για σένα και για την αδερφή σου. Δεν σου θυμώνω για κάτι επειδή ξερω τι πέρασες"
"Βαγγέλη.. μην με αφήσεις"
"Δεν πρόκειται.."
[...]
Πέρασαν 3 ώρες και ήδη είχα γυρίσει σπίτι. Εκει ήταν και η μυρτω όπου της τα ειπα ολα όσα έγιναν σήμερα.
"Αυτη η κοπέλα τώρα σε χρειάζεται περισσότερο απο τον καθένα. Σε χρειάζεται. Χρειάζεται λίγη αγάπη." Μου λέει η μυρτω.
"Είμαι πολυ πρόθυμος να της δώσω αλλα αν την πληγώσω;"
"Βαγγέλη εισαι 16 περίπου πλέον και νομίζω ξέρεις τι ειναι σωστό και τι λάθος έτσι δεν ειναι;"
"Εμ ναι.."
"Ωραία. Τότε ξέρεις πολυ καλα τι πρέπει να κανεις." Μου λέει και μου δίνει ένα φιλί στο μάγουλο και απομακρύνεται απ'το δωμάτιο.
Πρέπει να δω τι θα κάνω..
--------------------------------------------------------------------------------------------
Χευυ girls ❤️ ελπίζω να είστε καλα. Επέστρεψα με νέο παρτ. Σας πληροφορώ οτι στο επόμενο θα 'ανοίξουν' τα σχολεία και θα έχουμε νέες εξελίξεις και εκπλήξεις με το #Βατερινακιιι:3 μέχρι τότε see youu👅