Deli gibi özledim, deli gibi umut ettim, delicesine sevdim ben seni. Şimdi tek başımayım, hem fikir yalnızlığı çekiyorum hem de madde olarak yalnız. Sen yoksun, zaten yoktun, hiç olmadın da, olur musun bilmiyorum. Olsana! Bi kere bile olsun, ol. Ya bi kere yakınımda, fikrimde, zikrimde ol. ' var ol da istersen yar olma'.. İçimdeki tarifsiz acıyı kağıda kaleme sarıp sarmalayıp sana ulaştırmak, anlamanı sağlamak isterdim, ama kağıt kalem bana yazdıklarımla, üstüme bi çığ gibi çöktü. Bir baktım Yazdıklarımın altında kalmışım.. Yazmasam yaşadıklarımın, yaşasam yazdıklarımın tesirindeki ben, ve çıldırtan o derin çaresizlik.. Niye yoksun? Olmak çok mu zor. Ben acı çekince zevk alıyorsun , ben acı çekmeye devam..
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
