Szkolne wspomagajki

Opis obrazu "Ofiarowanie Izaaka"

          Obraz znanego barokowego malarza Michelangela Merisi da Caravaggia pt." Ofiarowanie Izaaka" powstał w latach 1601 do 1603. Znajduje się on w zbiorach Galerii Uffizi we Florencji. Tytuł malowidła nawiązuje do historii biblijnej, opowiadającej o Abrahamie, którego Bóg wystawił na próbę, przykazując mu, aby w dziękczynnej ofierze złożył swojego jednorodzonego syna. 

      Na pierwszym planie malowidła Caravaggia ukazana jest dramatyczna scena ofiarowania Izaaka.

Abraham, ukazany jako krępy starzec, pochyla się nad związanym synem, dzierżąc w dłoni nóż. Na jego wiekowej twarzy maluje się zdeterminowanie i pewność co do pełnionego czynu, co może się wydawać przerażające z uwagi na zaistniałą sytuację.

 Jego długa broda symbolizuje ogromną mądrość życiową, a wysokie czoło i łysa głowa ukazują, że był człowiekiem pobożnym.

Mężczyzna ubrany jest w powłóczystą, czerwono-żółtą szatę. W jego przypadku czerwień symbolizuje władzę i wysoką rangę społeczną, a żółć ukazuje nadzieję, jaką nosił w sobie, oraz wiarę w słuszność Boskich rozkazów.

Patriarcha nie jest tutaj pokazany jako ciepły, kochający ojciec, ale postać budząca grozę i postrach.

Izaak, jako druga pierwszoplanowa postać, ukazany jest jako młody, złotowłosy chłopak. Ma bladą cerę, a jego twarz wykrzywiona jest w przerażającym grymasie. Usta otwarte w niemym krzyku, a malująca się w oczach groza i niedowierzanie są spowodowane poczynaniem jego ojca. Chłopak jest nagi i skrępowany, a silna dłoń Abrahama, umieszczona na jego karku skutecznie uniemożliwia mu jakikolwiek ruch. Bezbronność i jednocześnie niewinność chłopca symbolizuje baranek, który pojawia się po lewej stronie obrazu, tuż przy głowie Izaaka i błagalnie patrzy na starca.

Ostatnią postacią na obrazie jest Anioł. Umieszczony jest on w lewym dolnym rogu obrazu. Anioł nie jest pokazany w całości, widać tylko jego głowę i część korpusu, wyłania się więc jakby spoza ramy. Jest nagi, przedstawiony jako delikatna, spokojna postać. Jedną dłonią wskazuje na Izaaka, a drugą pewnie chwyta dłoń Abrahama, trzymającą nóż. W porównaniu do starca Anioł wydaje się być słaby i bezbronny, jednak jakimś sposobem udaje mu się powstrzymać mężczyznę. 

Cała ta scena jest bardzo dynamiczna. Na twarzach postaci odzwierciedla się wiele różnorodnych emocji, a pozycje, w jakich są przedstawione dają złudzenie ruchu.  Chwila, którą odmalował Caravaggio, jest decydująca dla losów Izaaka, buduje zarazem grozę i napięcie akcji rozgrywającej się na płótnie.

Na drugim planie znajdują się ciemne, praktycznie czarne krzewy i drzewa, które jeszcze bardziej uwydatniają jasne, dobrze oświetlone postacie, sprawiając, że cała uwaga skupia się właśnie na nich. Taka forma artystyczna nazywa się światłocień. Caraviaggio jako promotor i mistrz w tego rodzaju malowidłach idealnie wykorzystał go na tym obrazie, ukazując całą historię, w niesamowicie realistyczny i namacalny sposób.

Tło arcydzieła stanowi sielankowy krajobraz, ukazujący oddalone zabudowania na wzgórzu, które w tym przypadku mogą symbolizować miejsce, gdzie Abraham zamieszkał później ze swoją rodziną. Kontrast pomiędzy tłem a pierwszym planem jest tak uderzający, że doprowadza odbiorcę do głębszy przemyśleń na temat tego malowidła i historii, jaką ono opowiada. 

       "Ofiarowanie Izaaka" jest prawdziwym arcydziełem. Michaelangelo jako mistrz w swoim fachu idealnie ukazał na nim swoje umiejętności, sprawiając, że obraz jest podziwiany przez największych krytyków, aż do dnia dzisiejszego.