Szkolne wspomagajki

Analiza formalna dzieła pt. "Lutnista"

Obraz pt."Lutnista" jest jednym z dzieł barokowego malarza Michaelangela Merisi da Caravaggia. Wykonany został techniką oleju na płótnie, a jego powstanie datuje się na 1596 r. Jest to niewielki obraz o wymiarach 94x119 cm, znajdujący się obecnie w zbiorach Ermitrażu - rosyjskiego muzeum państwowego w Sankt Petersburgu. Jest to realistyczny portret.

Na pierwszym planie znajduje się muzyk trzymający w rękach lutnię. Usadowiony jest on przy stole, założonym różnymi przedmiotami m. in. skrzypcami,partyturą i flakonem z kwiatami. Grający mężczyzna ma delikatne rysy twarzy, a w jego hebanowych włosach można ujrzeć białą wstążkę. Wzrok ma zamyślony i spoglądający prosto na widza. 

Tło jest jednolite, utrzymane w ciemnobrunatnych, praktycznie czarnych barwach. Kontrastuje ono dosadnie z jasną postacią i dobrze oświetlonym stołem. Światło padające na ścianę za mężczyzną jest najprawdopodobniej prześwitem z okna znajdującego się w pomieszczeniu i jednocześnie dobrze oświetla samą postać. Kontury osoby mocno odznaczają się na tle, występuje tutaj gwałtowny kontrast pomiędzy pierwszym planem a tłem, co u Caravaggia nazywane jest luminizmem. Artysta zastosował tutaj dobrze wypracowaną gra światła i cienia, zwaną światłocieniem, co jest charakterystyczną cechą barokowych obrazów. Kolorystyka dzieła jest szeroka, jednak utrzymana w cieplejszych tonach. Szczególnie odznaczają się białe szaty muzyka, nuty oraz pojedyncze kwiaty, które w odróżnieniu od reszty aż biją swoją jasnością i przyciągają wzrok widza. Dzieło jest utrzymane w kompozycji statycznej, nie widać na nim wyraźnego ruchu ani mocno wymalowanych emocji, jednak zachwyca ono swoją subtelnością i pewną dozą tajemniczości. 

Według mnie jest to jedno z piękniejszych dzieł tej epoki. Dzięki swojej delikatności wprowadza obserwatora w stan melancholijnych przemyśleń, a duże, ciemne oczy muzyka dosłownie hipnotyzują i sprawiają, że można wpatrywać się w nie godzinami.