Sensiz Hayat

3.Bölüm

Sabah uyandığımda iliklerime kadar titriyordum. Aras a bakmak için boynumu çevirmeye çalıştığımda hiç bir şekilde hareket edemedim. Bi anlık korkuyla "Yüce maymun sütü aşkına boynum kopmuş" diye bağırdım. Elimle boynumu yokladığımda boynumu hissetim ve titrekçe bir nefes verdim. Sanırım boynum tutulmuştu. Yavaşça ve dikkatlice ayağa kalktım malum çok sakarım. Kalktığım anda battaniyeye takıldım ve popomun üstüne düştüm. "Aaa. Tamam kafam sol taraftan kalkmış olabilir ama bedenim sağ taraftan kalktı. Hayır yani neden bu kadar talihsizim."  Ben cümlemi henüz bitirmiştimki evin içinden bir tıkırtı geldi. Ya zombiyse, ya vampirse olamaz ya zompirse! "Allahım nolur koru beni. Söz bi daha komşunun keklerini çalmicam. Yeter ki şu zompir beynimdeki kanı içmesin!" Tıkırtı giderek yaklaştı ve bir yerde durdu. Ben tam bildiğim tüm duaları sıralayacakken tanıdık bir ses konuştu.
"Kız zompir ne?"
"Teyze?"
"Evet benim kızımda noldu sana?"
"Sorma teyzecim ya ilk boynum tutuldu. Sonra kalkacekken yere düştüm. Sonra da seni zompir zannetim"
"Zompir ne ki?"
"Teyzecim hani vampir ve zombi varya onun karışımı zompir oluyo işte. "
"Kız sende de ne hayal gücü varmış"
"Saol teyzemde bi beni iyileştirsen"
"Tabi kızım gel içeri"
****
Teyzem Alişya' yı çok severdim. Ama beni yanına almıyordu. Çünkü kocası beni hiç sevemezdi. Beni bir fazlalık olarak görüyodu. Teyzem kaç kere demişti ayrı bi eve çıkalım diye ama istememiştim. Benim yüzümden bir ailenin parçalanmasını istemezdim. Sonra bana maddi yardımda bulunmak istemişti ama kocası karşı çıkmıştı. Gerçi karşı çıkmasada ben kabul etmezdim. Zaten tüm insanlar bana sırt çevirmişti. Onu da bırakın hayat bana sırtını çevirmişti. Ama alıştım artık ya. Ben bunları düşünürken teyzem beni gerçek dünyaya döndürdü.
"Sen niye balkonda uyudun ki?"
"Ya teyze balkonda kitap okuyodum uyuya kalmışım"
"Hmmm. Peki o karşı balkondaki oğlan kimdi"
Nasıl yani teyzem Arası görmüş müydü?
"Sadece tanıdığım biri teyze"
"Pek de yakışıklıymış ama"
"Teyze nerden çıktı şimdi o ya?!"
"Tamam tamam kızma bi şey demedim. He tamam boynun düzeldi"
"Saol teyzem" dedim ve kocaman sarıldım.
O sırada bi korna çaldı. Teyzem yavaşça somurttu ve derin bi nefes aldı.
"Benim gitmem lazım"
"Neden ki ne?"
"Boşver kızım hadi görüşürüz"
"Teyze ne olduğunu söyler misin?"
Teyzem titrekçe nefesini verdi ve konuşmaya başladı.
"Kızım biz Amerikaya taşınıyoruz"
Gitmişti. Kalbimde kalan son kırıntılar gitmişti. Ve bunu sadece 4 kelime başarmıştı. Teyzem benim koca İstanbulda tanıdığım tek kişiydi. Ve şimdi o da yoktu. O da bana sırtını çevirmişti.
Gözümden bir kaç damla yaş süzüldü.
"Neden?!"
"Kızım böyle olması gerekti"
"Neden böyle olması gerekti!?"
"Kızım söyleyemem"
"Git burdan"
"Kızım dur-"
"Sana git burdan dedim!"
Yavaşça ayağa kalktı ve kapıdan çıktı. Bende gözyaşlarımla baş başa kaldım. Yaşasın(!)
****
Ağlamam bi türlü durmayınca bende sahile inmiştim çünkü tek sakinleşebileceğim yerdi. Konuşucak kimsem yoktu bu yüzden bende denize konuşuyodum. Bazen de bir kağıta tüm acılarımı yazıp onu toprağa gömüyodum ve tüm acılarımın o kağıtla birlikte gömülmesini istiyodum. Bugün de öyle yapıcaktım. Kalemi elime alıp yazmaya başladım.
Hayat neden bu kadar acımasız. Görüyorum etrafta herkes gülüyo oynaşıyo. Peki ya neden ben mutsuzum. Neden benim bi annem babam yok. Neden benim bi ailem yok. Neden benim bi arkadaşım yok. Peki neden benim bi hayatım yok...
Kağıtı katladım ve toprağa gömdüm. Ve para kazanma için gitarımı elime aldım ve çalmaya başladım.
(Şarkıyı multiye koydum)

Last summer we met.
We started as friends.
I can't tell you how it all happened.
Then autumn it came.
We were never the same.
Those nights, everything felt like magic.

And I wonder if you miss me too.
If you don't is one thing that I wish you knew:

[Chorus:]
I think about you every morning when I open my eyes.
I think about you every evening when I turn out the lights.
I think about you every moment, every day of my life.
You're on my mind all the time. It's true.

I think about you, you you, you you
I think about you, you you, you you

Would you know what to say
If I saw you today?
Would you let it all crumble to pieces?
'Cause I know that I should
Forget you if I could.
I can't yet for so many reasons.

I think about you every morning when I open my eyes
I think about you every evening when I turn out the lights
I think about you every moment, every day of my life
You're on my mind all the time. It's true

I think about you, you you, you you.
I think about you, you you, you you.

How long 'til I stop pretending
What we have is never ending.
Oh, oh, oh.
If all we are is just a moment,
Don't forget me cause I won't and
I can't help myself.

I think about you. Ooh, ooh.
I think about you. Ooh.

[Chorus]
I think about you every morning when I open my eyes.
I think about you every evening when I turn out the lights.
I think about you every moment, every day of my life.
You're on my mind all the time. It's true.

I think about you, you, you, you, you.
I think about you, you, you, you, you.

Şarkıyı bitirdiğimde yaklaşık 3 lira toplamıştım. Bu parayı alıp bakkala gittim ve bir ekmek bi de labne peynir aldım. Aslında o kadar çok muzlu süt almak istiyodum ki ama maalesef param ancak buna yetiyodu. Muzlu süte son kez hasretle baktım ve aldıklarımı ödeyip eve doğru gitmeye başladım. Eve geldiğim anda odama koştum ve tam yatma pozisyonu alıcakken kapı çaldı. Benim. Kapım. Çaldı. Benim! Ama benim hiç tanıdığım yok ki kim kapıyı çalmış olabilir   Biraz korkak bir şekilde gittim ve kapıyı açtım. Tahmin ettiğim gibi kimse yoktu. Belkide çocuklar oyun oynuyodur diye düşündüm. Ama tam kapıyı kapatıcakken yerde bir not gördüm. Eğildim ve notu oldum. Notta şöyle yazıyodu:
Kimsesiz olduğunu düşünüyosan yanılıyorsun. Çünkü yanında ben varım
Notun kimden geldiği yazmıyodu ama yerde bi adet benim toprağa gömdüğüm kağıt ve bir de yanında muzlu süt vardı. Gerçi muzlu sütü gördüğümde mutlu olmuştum. Ama içimdeki korku mutluluğumdan çok daha fazlaydı.
Veeeee bölüm sonu. Biliyorum bayadır bölüm gelmiyo ama elimden geldiğince telafi etmeye çalıştım.  Bir dahaki bölümde görüşmek üzere :)