Gizemli Yeşil

"Tekme"

Dediğim gibi çekingen bir kız değilim. O sözleri duyduktan sonra teneffüste ona sordum. " Zey'i bırakıp başkasıyla mı çıkacaksın?" Dediğimde elindeki kalemi sertçe masaya koydu, yok ya fırlattı desek daha iyi olur çünkü koydu desek hafif kalır. "Sen beni niye dinliyorsun kızım?" Ben de alttan almam tabiki " Sesli konuşmasaydın o zaman" Bana o yeşil gözleriyle baktı, bütün gün izlerdim onu ama kendime geldim. " Sen çok safsın ya ayrıca çocuksun ilk günden anladım senle bu yüzden çıkılmaz" dediğinde gözlerim doldu. Ben sadece soru sordum sanki hakaret ettim, tutamadım kendimi bir damla yaş aktı. O yaşın yanaklarımdan akışını hissetim. Emre bana bakıyor mu onu bile göremedim çünkü gözlerim kapalıydı. Açtığımda Emre kitabın kapağını parçalamak ile meşguldü. " Senin amacın ne ya ben sana kötü bir şey söyledim sanki kendi kendine atar yapıyorsun, ha ayrıca ben çocuk gibiyim evet hem ben başkasını seviyorum diğerleri umrumda değil" naptın Gamze yürüdün de yine her şeyi mahvettin, Emre anlamışmıdır acaba yok ya niye anlasın? Yüzüne bakmak istesemde bakmadım " Gamze birini seviyo kimmiş o hayırsız " dediğinde sinirlendim. Hiç öyle olmamıştım. " Zeynep'te hayırsız o zaman" dediğimde yanlış yaptığımı anladım. Ayağa kalktı bir an. Korkmuştum. " Bir daha Zeynep'in adını ağzına alma yoksa sana böyle yaklaşmam" dediğinde baya kızdığını anlamıştım sınıftan çıkarken kapıyı da sert kapattı. Ne dedim ben diyecektim ama galiba haklıydı üzmüştüm onu.

Derslerde hiç konuşmadık yüzüme bile bakmadı. Çıkış saati geldiğinde Ece ile birlikte gidecektik. Sınıftan tam hoca çıktı, Ece geldi. " Ece hayırdır bu ne acele" "kızım çabuk benle gel anlatacağım şeyler var" Ece'yi ilk defa böyle görüyorum. " Ne tesadüf benimde" Bugün Emre ile yaşadığım şeyleri anlatacaktım. Dışarı çıktıktan sonra " Kızım ben aşık oldum" Dedi. İkimiz de aynanda bağırmaya başladık."Kim kanka o yakışıklı" dedim. Bekledi, ve "bak orda" diyip kapıyı işaret etti. Kafamı çevirdiğimde Emre'den başka kimse yoktu. İçim yandı bir an öksürdüm. " İyimisin Gamze ?" dediğinde ne diyeceğimi bilemedim aslında çok kötüydüm ama söyleyemezdim. Ne yani iki yakın arkadaş aynı çocuğu seviyordu. Eğer ben bunu Ece'ye söylersem aramız bozulacak bende söylememe kararı aldım."Yok ya iyiyim ben, kanka yakışıklı çocuk kankama yakışır" derken yüreğime sanki biri tekme attı,öyle bir acı. " Kanka sizi koridor da konuşurken gördüm, aramızı yapabilir misin?" Ece ya niye ben , sadece birkaç cümle konuşmuştuk " Yaparım , yani denerim" dediğimde çok güzel yalan söyledim. Zaten Emre de benle konuşmuyor. " Gamze sen ne söyleyecektin?" Sahi ben ne söyleyecektim " Aman ya boşver, dersle ilgiliydi" iyice yalan makinesi olduk. Napalım başka çarem yok. Ece zaten benden daha güzel kız boyu uzun saçları kumral,gözleri ela. Benim gibi bir kızla nasıl yakın arkadaş hala şüpheliyim.  Eve gidene kadar hiç gülemedim. Evde de zaten abim sıkıntı oldu. " O çocuk sana bağırdı mı?!" Dediğinde kim diyecektim ama Emre olduğunu anladım valla şuan hiçbir şey umrumda değil. " evet" dedim sadece ve çıktım. Abim de ilk defa abiliğini yapıp yanıma gelmeye ve konuşmaya çalıştı ama hiçbir şey söylemedim. Bir süre sonra çıktı. Ben de uyuyakalmışım.