Maid For Hire

Chapter 1

Chapter 1:

| Yulica |

"Hija. May i talk to you?" Napa-tingin ako kay Mommy na naka-dungaw sa pintuan ng Kwarto ko.

"Why Mom?" Takang tanong ko.

"Just talk to me Princess. In my Office." Napa-buntong hininga na lang ako.

Tumayo na lang ako mula sa pagkakahiga at sumunod ako kay Mommy. Pagod pa ako eh. Pero no choice, baka magalit pa si Mommy. -.-

Nandito na ako sa harap ng pintuan. Parang kinakabahan ako.

Dahan-dahan kong binuksan ang pintuan ng Office ni Mommy at nakita ko sila Mom and Dad na prenteng naka-upo.

"Ah eh. Bakit po? Hehehe." Kamot batok na tanong ko. Kinakabahan talaga ako eh.

"We need to tell you something." Seryosong sabi ni Dad kaya napa-tayo ako ng diretso.

Nag-hihintay lang ako ng sasabihin nila. Ayoko kasing mag-salita dahil nga kinakabahan ako.

Nag-katinginan muna si Mommy at Daddy bago humarap sa'kin, "Kailangan mong umuwi sa Philippines at hindi ka p'wedeng humingi ng kahit anong Financial Help sa amin ng Daddy mo. At hindi ka rin p'wedeng umuwi sa mga Mansyon natin. All you need is, mag-hanap ka ng sarili mong trabaho at ng Pera para sa pagkain mo at para sa pag-aaral mo." Nanlaki ang mata ko sa sinabi ni Mommy.

"PO?! I mean, bakit naman po?" Gulat na tanong ko.

"Hmmm. Because you ruined the Rules." Simpleng sabi ni Daddy at ngumiti pa.

WTH?! Nagagawa pang ngumiti ni Daddy. At tsaka hindi naman ako 'yun eh. -.-

"B-but, that's u-unfair Mom and Dad! Si Kuya 'yun eh." Reklamo ko at pinadyak padyak ko pa ang paa ko.

"Na-uh. Tumakas ang Kuya mo kaya ikaw ngayon ang paparusahan namin." Iiling iling na sabi ni Mommy.

"Face the consequence Princess." Napa-simangot naman ako.

May magagawa pa ba ako? Choice nila 'yan at kailangan kong sundin. Nakakainis naman kasi si Kuya Yyan (Ei-Yan).

"Tomorrow na ang Flight mo Princess. So be ready." Tumango na lang ako kay Daddy.

"You'll stay there at almost One Year." Bumagsak ang balikat ko dahil sa sinabi ni Mommy.

"No more buts. Magpahinga ka na." Tumango muna ako bago lumabas.

Malungkot kong tinungo ang k'warto ko. Buhay nga naman oh.

BTW. I'm Yulica Esteban. May lahi akong American, Spanish, Korean at Filipino. Sa Philippines ako pinanganak hanggang naka-pagtapos ako ng Grade 6 nag stayed d'on. 16 years of age and incoming 1st Year College this year. Maaga akong pinag-aral ng Parents ko kaya maaga rin akong nakapag-tapos ng HS. Valedictorian din ako sa East University dito sa States.

Haaay. Ano kayang mang-yayari bukas?

***

"OMG! INSAN! C'MMON. WAKE UP NA!" Napa-dilat ako sa matinis na boses na narinig ko. Nakakarindi.

"Ano ba 'yan? Shut up, okay?" Sabi ko habang kinakamot ko ang ulo ko.

"OMG! You're awake na!" Tinignan ko ng masama si Xhizea (Shi-Ze-Ya). Ang ingay ingay eh.

"Let's go na, my beautiful cousin. We will fix your self na because today is your flight." Napa-tayo ako dahil sa sinabi ni Xhizea.

Sya si Xhizea (Shi-Ze-Ya) Whiz. Half Filipino and Half American.

Ngayon nga pala ang Flight ko. Nasapo ko ang noo ko at nag-madaling pumunta sa CR para maligo.

After a couple of minutes, natapos na din.

Naka-suot lang ako ngayon ng isang simpleng t-shirt na color White at may naka-lagay na 'I'm a Girl'. Naka-short din ako at may naka-sabit na jacket sa beywang ko. Nag-suot na lang ako ng Wedge na color Red dahil Red rin naman ang Jacket at Short ko. Yung buhok ko naman, naka-lugay lang at may bonet na itim. Gets nyo?

Bumaba na ako at nakita ko si Xhizea na kumakain ng popcorn habang naka-higa.

"There you are! You're so tagal talaga. You'll make me hintay here." Ang konyo talaga nitong pinsan ko.

Gusto nya kasi mag-salita ng tagalog, kaya 'yan ang kinalabasan. English kasi 'yan.

"Why are you here nga pala?" Takang tanong ko sa kanya.

Tumingin sya sa'kin at ngumiti ng alanganin. "Ahehehe. Because Tita said, I'm the one who ihahatid you in the Airport."

Napa-iling na lang ako. Tinignan ko ang isang maleta na Red at White na Backpack.

"Let's go." Nauna na ako sa paglalakad papuntang kotse habang hila hila ko 'yung maleta.

Sumunod sa'kin si Xhizea at tumabi sa'kin sa may backseat.

"Goodluck Insan! Kaya mo 'yan. Pupuntahan kita d'on. Don't yah' worry." Napa-tingin ako kay Xhizea na Chineer ako. Naka-ngiti sya sa'kin ngayon.

"For the first time. Hahaha." Tawa ko. Ngayon lang kasi sya nakapag-salita ng tagalog na straight at hindi nauutal.

Sya lang ang pinsan ko na sobrang close ko. Yung iba pa namin kasing pinsan, maarte at matataray. Nakaka-imbyerna nga eh.

Tawa lang kami ng tawa hanggang maka-rating na kami sa Airport.

Bumaba na ako at kinuha ang mga gamit ko. Tinulungan na rin ako ni Xhizea.

"I will miss you Insan. Chitchat huh? Don't forget to call me." Tumango tango ako at tumawa. Nagtawanan lang kami hanggang sa tinawag na lahat ng pasahero.

"Bye Insan!" Sabay naming sigaw sa isa't-isa.

Naglakad na ako papuntang Eroplano.

Bago pa ako makapasok, nilanghap ko muna ang hangin.

Okay! This is it! Philippines, Here we go!

***

093016