Bir Kavanoz Kelebek #Wattys2016

Bölüm 15: "Mete?"

Bu bölüm erken geliyor gibi. En azından erken yazıp geç yayınlıyorum? :D

1K olmamıza az kalmış. Teşekkürler!!

İyi okumalar..

Bugün hiçbir şeyle uyanmadım. Ne kadar tuhaf. Kendim kalktım. İlk kez!

Evet bu şoku atlatmam uzum sürdü. Bugün pazar ve benim dinlenme günüm. Artık gezmelere gitmek istemiyorum o derece yani. Dünün yorgunluğu üstümde.

Yatağımda biraz telefonla takıldıktan sonra mutfağa indim. Her şeyden önce yemek.. Yemem önemli!

Bugün tam kendime ziyafet hazırlama planları yaparken telefon çaldı. Ağağa olmazsa olmazımız zaten.

"Alo?" dedim arayana bakmadan.

"Ya kanka Emir kahvaltıy çağırıyor. Bizim kafe varya orada." yorgundum ve gezmelere gitmek iatemeyeceğimi belirtmiştim sanki..

"Yorgunum kanka siz gidin." dedim birden.

"Hadi kanka yaa. Hepimiz gidicez işte." diye ikna etme çabalarına girdi. Yarım saatin sonunda kabul edebilmiştim. Evet yarım saat.

Odama çıkıp, bir beyaz tişört ve kot rengi (böle deniyor galiba) şortumu giydim. Saçımıda her zamanki gibi yapıp beyaz spor ayakkabılarımı giydim. Yaşasın spor tarz!!

"Günaydın." dedim. Benim için sabahın körü. Saat daha 11 ayol.

"Günaydın." dedi hepsi gülerek. Uykulu bakışlarımı atıp arabaya bindim. Cam ile bakışıyordum yine. Kerem kullanıyordu arabayı çünkü onun arabasındaydık. Üstün sehsü zekam..

Biraz yol aldıktan sonra Kerem'in sesi böldü sessizliği.

"Geldik." hepimiz arabadan indik. Her zamanki masamıza oturduk ve kahvaltı menüsü sipariş ettik.

Siparişler gelene kadar biraz konuştuk. Tabi ben uyuyordum konuşmuyordum.

"Burçin. Ciddiyim kötüysen eve bırakabilirim?" dedi yine Kerem. Bunu yüzüncü kez söylemişti artık.

"Hayır. Ben gayet iyiyim. Sadece uykun var." dedim sarhoş gibi. O sırada siparişler geldi ve yemeye başladık.

"Ee gençler. Yarınki sınava çalıştınız mı?" dedi Emir birden. Sahi yarın sınav vardı. OmA!

"Unutmuşum be. Ne ara çalışıcam?" dedim panik yaparak. Paniğim evet.

"Kanka akşam denen bir tabir var." dedi Gözde gülerek. Ne yapah yani. Bende panik atak var belki.

Evet bir panik atlattıktan sonra yiyip hesabı istedik. Uyanıklık yapıp parayı önceden hazır etmiştim ehuehu. Hesap gelir gelmez ödedim. Tabi masa error.

"Kızım ben ödiyecektim ben." dedi Kerem. Sırıtarak;

"Zafer." dedim ve çantamı alıp ayağı kalktım. Arabaya geldik ve arka koltuğa bindim.

İki dakika uyuklamak için yayılarak oturdum. Nasıl olsa eve gidecektik öyle değilmi?

₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺

"Burçiğğğğn. Kalk hadi." dedi bi ses anırarak. Gözde'ydi tabi bu şahıs.

"Kanka beni eve taşısana ya." dedim uykulu uykulu.

"Kızım ne evi? Sahile geldik." dedi sahili gösterirken. Doğrulup camdan baktım. Oflaya oflaya indim arabadan. Uykum vağğr.

"Uyanabildin mi uyuyan prenses?" dedi Kerem gülerek. Prenses ve ben?? Gülerek geçiştirdim. Şu meşhur sahilimizde yürüyorduk.