The Handsome And The Beast {Larry Stylinson AU}

⭐Chapter Five⭐

"Louis?!"

"Papa!" roept Louis en hij rent naar een van de cellen. "Hoe heb je me gevonden?", Marks gezicht is bleek en hij steekt zijn arm door de tralies. "Je bent ijskoud!" zegt Louis. Mark hoest.

"Louis, je moet hier meteen weg" zegt hij dan. "Wie heeft dit gedaan?" vraagt Louis boos. "Dat hoor je nog wel! Ga toch weg" smeekt Mark. "Ik blijf bij jou" zegt Louis.

"Wat doe jij daar?", klinkt er opeens een lage, boze stem achter Louis. Hij draait zich bang om. Hij zit niets, zijn lantaarn die hij net had gepakt, is uitgedoofd er is wel een licht gat maar daar staat niemand onder.

"Wie is daar? Wie bent u?" vraagt Louis bang maar tegelijkertijd ook boos. "Ik ben de heer van dit kasteel" zegt de stem boos. Het ding blijft in de schaduw. "Ik kom voor mijn vader, laat hem alsjeblieft vrij! Hij is ziek!" smeekt Louis. "Dan had hij hier maar niet moeten komen" gromt het ding.

"Anders zal hij sterven! Alsjeblieft, ik zal alles doen" zegt Louis met tranen die over zijn wangen lopen. "Jij kan helemaal niks doen! Hij is mijn gevangene" zegt het ding grommend.

"Ik moet toch iets kunnen doen.. wacht! Neem mij in zijn plaats" zegt Louis. "Jij? Jij wil in zijn plaats?", de stem wordt zachter, minder gegrom.

"Louis niet doen!" zegt Mark. "Als ik het doe, laat je hem dan gaan?" vraagt Louis. "Ja" zegt het ding. "Maar dan moet jij beloven altijd hier te blijven" vervolgt het. Louis denkt na.

"Kom eens in het licht" zegt Louis. Het schuifelt naar het het licht en wat Louis dan ziet, laat zijn ogen wijden. Het is een reusachtig, harig Beest. De kop heeft iets weg van een wolf en er steken een soort van slagtanden uit zijn mond. Het heeft grote horens op zijn kop en zijn vacht is bruin. Hij draagt de kleren van een prins. Het enige echt menselijke dat ze aan het ziet, zijn zijn ogen. Ze hebben een moeras groene kleur maar kijken triest.

Louis snakt naar adem en kruipt naar Mark. "Nee, Louis! Dat mag je niet doen, jongen" zegt Mark maar Louis' besluit staat vast. Hij loopt naar de licht plek en gaat voor het Beest staan.
"Je hebt mijn woord" zegt hij. "Goed" zegt het Beest en loopt naar Marks cel. Louis zakt op zijn knieën en begint te huilen.

"Nee Louis, luister, ik ben oud", Mark komt naar hem toegelopen. "Ik heb mijn leven gehad". Maar het Beest trekt hem mee naar buiten. "Wacht!" roept Louis en Mark roept: "Louis!".

Het Beest gooit Mark in een kar en de kar begint naar zijn huis te rijden.

Louis kijkt snikkend toe hoe zijn vader vertrekt. Het Beest loopt terug naar boven.

Opeens staat Niall voor zijn neus.

"Harry" zegt hij. "Wat?!" snauwt hij. "Aangezien deze jongen een hele poos bij ons blijft, dacht ik dat het misschien aardig was om als je hem een betere kamer geeft". Harry gromt in Nialls gezicht.

"Het is maar een idee" mompelt die.

Louis ligt nog steeds op dezelfde plek te snikken en te huilen. "Ik kon niet eens afscheid nemen" zegt hij boos als hij het Beest ziet. "Ik zie hem nooit meer terug". Harry's ogen verzachten. Hij kijkt hem droevig aan.

'Wat is hij mooi' denkt hij.

"En ik mocht niet eens afscheid van hem nemen" snikt Louis. Harry wrijft ongemakkelijk over zijn nek. Hij voelt zich heel schuldig.. "Ik wijs je je kamer" zegt hij dan. "Mijn kamer? Maar ik dacht dat ik hier-". "Wil je dan in de toren blijven?" vraagt Harry maar op een rustigere manier. "Nee". "Kom dan mee".

De twee lopen door de gangen van het kasteel. Louis kijkt op en wordt een beetje bang van alle standbeelden die erin staan. Er rollen tranen langs zijn wangen naar beneden en Harry kijkt naar beneden.

"Zeg toch iets tegen hem" fluistert Niall, die vastgehouden wordt door Harry. "Oh eh, hopelijk bevalt het je hier". Niall doet een gebaar met zijn hand waarmee hij wil zeggen: "hup hup, meer!".

"Je mag overal heen maar niet in de westvleugel" zegt Harry. "Wat is er in de westvleugel?" vraagt Louis. "Dat is verboden!" snauwt het Beest. Ze wandelen verder tot Louis' kamer.

"Mocht je iets nodig hebben, mijn bedienden staan altijd voor je klaar" zegt Harry nog voor Louis de kamer binnenkomt. "Vraag of hij komt eten" zegt Niall zacht.

"Jij eet met mij aan tafel en dat is geen verzoek" zegt Harry nog en dan slaat de deur dicht. Louis loopt naar het bed en valt huilend neer.

---
Kort hoofdstukje, sorry!
Volgend is langer!
All the love,
-Me.
•Word: Lollypopland•
|Word Count: 784 woorden|