⭐Chapter Four⭐

88 9 3
                                    

"Louis krijgt de verassing van zijn leven he" zegt Ed. Ze zitten in de bosjes naar Louis' huis te kijken.

"Wees maar zeker. Dit is zijn geluksdag" zegt Nick grijnzend.

Hij loopt naar de tuin waar iedereen een heel feest aan het opbouwen is. De taart staat er, de rode loper ligt er tot aan een boog waar een strik op hangt en drie meisjes staan achter een tafel met wijn op. Er zijn ook nog muzikanten. Hij kucht even en iedereen kijkt naar hem.

"Wat aardig dat jullie op mijn bruiloft komen" zegt hij. "Ik zal eerst maar naar binnen gaan en stel mezelf voor" grapt hij. Iedereen lacht hard. Buiten de drie meisjes, die huilen.

"En denk eraan, Ed. Wanneer we naar buiten komen..". "Ik weet het, ik weet het. Dan begint de muziek" zegt Ed en hij begint te dirigeren. Het orkest begint te spelen. "Nog niet!" zegt Nick en hij geeft Ed een klap. "Sorry..." zegt die.

Louis zit rustig in een stoel zijn boek te lezen als er opeens wordt geklopt. Hij legt het boek weg en loopt naar de deur. Hij kijkt door het kleine gaatje in de deur en ziet Nick staan. Hij zucht verveeld. Dan opent Nick de deur zelf. "Nick! Wat een leuke verrassing" zegt Louis terwijl hij naar achter loopt. "Ja vind je niet? Ik zit vol verrassingen" zegt hij met een grijns terwijl hij achter Louis loopt. "Weet je, Louis, er is niemand in de stad die niet graag in jou schoenen zou willen staan. Dit is de dag van je dromen" zegt Nick.

"Wat weet jij over mijn dromen, Nick?" zegt Louis een beetje grof. "Heel wat! Stel je voor" zegt Nick terwijl hij in een stoel gaat zitten en zijn voeten op tafel legt, recht op Louis' boek, dat daardoor vol modder hangt.

"Een jachthuis in het bos. Een everzwijn roosterend aan het spit", hij schopt zijn schoenen uit. "En mijn man die mijn voeten masseert". Louis kijkt walgend naar Nicks voeten. Hij knijpt zijn neus dicht. "Terwijl de kleintjes spelen met de honden. We nemen er 6 of 7". "Honden?" vraagt Louis met een geforceerde glimlach. "Nee, Louis! Flinke jongens! Zoals ik" zegt hij en hij staat recht. Louis pakt snel zijn boek terug.

"Ik zie het voor me" zegt Louis sarcastisch. "En wie zou die man wel zijn?" vraagt Nick. "Geen idee" zegt Louis en hij legt het boek in de kast. "Jij, Louis" zegt Nick. "Nick, i-ik ben sprakeloos" zegt Louis terwijl hij tegen de deur leunt. "Ik weet niet wat ik hierop zeggen moet". "Zeg dat je met me trouwt" zegt Nick en plaatst zijn handen naast het hoofd van Louis.

"Het spijt me heel erg, Nick maar..", Louis zoekt met zijn handen naar de deurknop. "Ik ben je gewoon niet waard" zegt hij nog en duwt dan de deur open waardoor Nick in de modder valt. Het orkest begint te spelen. Louis gooit nog snel Nicks schoenen naar buiten en doet dan de deur terug dicht.

Ed loopt naar Nick toe. "Dus, hoe ging het nu?" vraagt hij. Nick kijkt hem woedend aan. "Ik zal Louis toch krijgen, Ed" zegt Nick en hij duwt Ed in de modderpoel. "Prikkelbaar" mompelt Ed.

"Is hij weg?", Louis steekt zijn hoofd door de deuropening. "Ongelooflijk! Die wil met me trouwen! Ik! De man van zo een stomme, lompe kerel" zegt hij en begint te kippen de voederen. Hij loopt naar de het grasveld en kijkt naar het uitzicht.

Opeens komt Ludo eraan. "Ludo! Wat doet jij hier? Waar is papa? Wat is er gebeurd?" vraagt Louis terwijl hij het paard kalmeert. "We moeten hem zoeken" zegt Louis en hij maakt de kar los van Ludo.

Een paar uur later komt hij aan het donkere, enge kasteel van het Beest.

Hij rijd met Ludo tot aan de poort. "Wat is dit hier?" vraagt hij aan niemand in het bijzonder. Ludo begint opeens te panikeren. "Ludo! Rustig, rustig" zegt Louis snel. Hij  stapt snel van het paard af en opent de poort.

Een paar meter van de poort, ligt Marks hoed. "Papa!" zegt hij.

In het kasteel zijn Niall en Liam druk aan het discussiëren. "Kon je weer je mond niet houden ja? Je moest hem echt thee geven he. Meester zijn stoel aanbieden" zegt Liam. "Ik wou alleen maar gastvrij zijn" antwoordt Niall.

Louis opent de deur. "Is hier iemand?" vraagt hij bang. "Hallo?". Hij loopt door naar de grote trap. "Papa?". Ze loopt de trap op en blijft hem roepen.

"Mama! Er is een jongen in het kasteel" zegt Lux, het theekopje. "Geen verhalen verzinnen, Lux" zegt de theepot, Louise. "Echt waar, mama. Ik zag hem" protesteert Lux. "Stil jij, hup in bad" zegt Louise en ze gooit Lux in het afwaswater.

"Een jongen! Ik heb een jongen in het kasteel gezien!", opeens komt Izzy, de plumeau binnen om direct weer weg te gaan. "Ik zei het toch", Lux kwam weer boven en giechelt.

"Onverantwoordelijk! Roekeloos! Eigenwijs!" zegt Liam en Niall trekt lelijke gezichten. Liam wilt nog iets zeggen maar wordt onderbroken door een "papa?" van Louis. Liam en Niall kijken op en zien Louis voorbij komen. "Zag je dat?" vraagt Niall en hij loopt snel achter Louis aan. Liam volgt hem en samen kijken de door de deuropening naar Louis die door de gangen loopt.

"Het is een jongen" fluistert Niall enthousiast. "Dat zie ik ook wel" zegt Liam betweterig. "Snap je het niet? Hi is het. De jongen waarop we hebben gewacht! Hij kan de vloek opheffen!" zegt Niall blij en volgt hem. Liam loopt snel achter hem aan. "Papa?". Niall en Liam lopen snel een kamer binnen. Louis hoort het geluid en draait zich snel om.

"Papa?". Hij loopt naar de deur en kijkt naar binnen. "Hallo?" roept hij. "Is hier iemand? Wacht! Ik ben op zoek naar mijn vader!" zegt Louis en hij loop de grijze trappen snel op.

"Is hier iemand?", hij komt uit in een kamer vol cellen. Eng, vind hij zelf.

"Louis?!"

---
Hoofdstuk vier! Ik heb een gevoel dat dit heel lang gaat duren😂

Vote? Comment? Iets?
All the love,
-Me.
•Word: Feetjes•
|Word Count: 1031 woorden|

The Handsome And The Beast {Larry Stylinson AU}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu