My Kind Of Relationship -Part 3
Its been 3 days nang makabalik na si mathew sa manila. And I was so sad nang makita yung eroplano niyang lumilipad na sa ere. Gustuhin ko mang sumama pero hindi pa pwede kasi 1st may trabaho pa ako. And the day na bumalik nang manila si mathew ay same day na nagpasa ako nang Resignation Letter sa Chairman namin.
Kaya pala binigyan ako ni Mathew nang 1 week na preparation kasi alam niyang 1 week pa ang effectivity date sa pag re-resign ko sa company kung san ako nag ta-trabaho.
Things working smoothly. I can't even forget the night before his flight. The night when we make love at each other. The night that I gave in again. The night that I started to fall inlove all over again.
Excited na akong makasal sa kanya. I told mama already din about sa marriage thingy namin ni mathew and sa aming dalawa ako ang mas na surprised kasi alam na pala nya yun. Kinausap na pala siya ni mathew nung di pa ako dumating. At ang saya niya dahil akala niya tatanggihan ko si mathew kasi akala niya malaking-malaki ang galit ko sa lalaking yun.
4 days nalang we we're going back to manila. I-enjoyin ko muna yung pag s-stay dito sa cebu. Pupunta ako sa Mactan Shrine, Sa Sm Seaside, Ayala and all the beautiful places dito sa cebu. Dahil alam kong a year na naman or talagang hindi na kami makakabalik pa dito.
Im heading to my office right now. Pagkapasok ko palang bumungad na sa akin ang mga mukha nang mga office staff na malungkot and they're looking at me.
"Kasayo pa sa buntag ganyan na dayun inyong mga mukha" I said trying to talk with their language.
"Eh kasi naman po mam mary 4 days nalang wala ka na dito sa office" Trisha said one of my office staff.
"It's okay. Come on. It's seems Your not happy for me? I'm going to be married soon!" I said excitedly at inilapag na sa table ang bag ko.
At ang kaninang malungkot na mga mukha nila ay napalitan nang mga excited rin na mukha. Sabay pa talaga silang nagsabi nang "Congrats mam Mary syempre. We're happy for you"
"Thankyou" I smiled back at them at umupo na sa aking swivel chair. Mamimiss ko rin tong mga kasama ko rito. Kahit mag 1 year pa lang ako dito napalapit narin ang loob ko sa kanila.
"Gusto kita Mary. Gustong-gusto kita" He said while keeping his eyes on me.
Nanginginig na ako dito ewan ko kung dahil ba sa lamig o dahil narin sa naririnig ko mula sa mga lumalabas na salita sa bibig ni mathew. Basang-basa na kami sa ulan. Hinahawakan niya lang ang kamay ko. I can feel na nanginginig narin siya sa lamig.
"Please say something mary. Please say you love me too" pagmamakaawa niya
"I-I thinks it's not the right time-"
Hindi niya ako pinatapos at bigla-bigla nalang siyang bumitaw sa akin at yumuko. Di ko alam ang gagawin ko pero kahit ang lakas lakas nang ulan. Naririnig kong humihikbi siya. Umiiyak siya?! Omg!
Nilapitan ko siya at pilit na itinataas ang kanyang mukha. Di ko alam kung umiiyak ba siya dahil nag halo na ang luha at lakas nang buhos nang ulan.
"Don't think too much Mathew. Matagal narin kitang gusto okay?" I said and nakita kong nagulat siya. Nag lighten up ang mukha niya at niyakap ako nang mahigpit.
