A.K.A. Neerdy GIRLFRIEND (COMPLETED)

Chapter 32: Closure

GLAIZA'S POV

After ng propsal ko sa kanya, lumapit kami ni Rhian sa family namin.

"Anak! Congrats! Masaya kami para sa inyo. And Happy Birthday Rhian!" Sabi ng mom niya sa kanya. 

"Thanks mom! Akala ko talaga nasa London kayo" she said,

"Well, alam mo bang pinauwi kami ni Glaiza dito. At talagang pinagamit niya sa amin yung private plane niya. Glaiza really loves you anak. And Glaiza, thank you." Sabi sa akin ng mom niya. 

"Wala po yun tita, anything for Rhian."

"Hija! Tawagin mo na din kaming mom and dad. Magiging part ka na ng pamilya namin, at ganun din si Rhian." Sumbat naman ng dad niya.

"Ok po dad. Hahaha. Mom, dad, punta lang kami kila Chief" pagpapaalam ko sa kanila.

"Myloves! Alam mo ba kinakabahan akong kausapin yang dad mo!"

"Ano ka ba Glai, hindi naman nangangain si dad, malaki lang talaga katawan nun. Hahaha" sabi sa akin ni Rhian.

Agad na kaming pumunta kung nasaan sila chief.

"Glaiza! Apo!" Sabay yakap sa akin ng lolo ko. Hindi halata na mamiss ako nito.

"I miss you too chief!" Sabi ko.

"Ano? Nakabuo na ba kayo?" Tanong niya sa amin.

"LO! Ano ba naman yan! Kakapropose ko lang, apo agad iniisip niyo!" Suway ko dito.

"Ano ka ba naman anak, syempre excited si lolo mo na makita ang magiging apo niya sayo" sumbat naman ng nanay ko.

"Ma! Pati ba naman ikaw?!"

"Oo eh. Hahaha. Pero Rhian, happy birthday! Welcome to the family hija. Sana maging masaya kayo ng anak ko" agad naman lumapit si mama kay Rhian at niyakap to, pati din si chief pati din si dad, tapos ako iniwan ako! Mga loko tong mga Galura na to!

"Ehem!" Agaw pansin ko dun sa apat.

"Baka gusto niyo kong isali jan?" Tanong ko.

"Naku cha! Huwag ako! Kapag kasali ka dito. Si Rhian lang yayakapin mo!" 

"Dad naman eh!" 

Nagsitawanan lang yung apat.

Medyo lumalalim na din ang gabi, kailangan na namin makauwi, dahil sabi ni Chief, kailangan daw makadami. Kaya umuwi na kami ni Rhian.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Hindi pa din ako makapaniwala na yung babaeng halos isumpa ko noon ay papakasalan ko. Magiging fiancee ko na for real. Hindi ko din inexpect na magiging ganun ako kakeso. Akalain mo yun nakapagpropose ako sa kanya ng ganun. Never in mylife na gawa ko yun. Hindi ko na mahintay na makagraduate, dahil excited na akong ikasal sa babaeng pinakamamahal ko.

Pero isa na langa ng problema ko. Closure sa amin ni Solenn. Yung closure na dapat matagal na niyang natanggap ever since na umamin ako sa kanya na matagal na kaming wala. Paano kaya? I want to talk to her, para matapos na to.

"Myloves! Ang lalim ata ng iniisip mo ah" Rhian said.

"Ah. Oo nga myloves eh. Iniisip ko lang kung paano pakasal na tayo at huwag na nating hintayin yung graduation. What do you think?" Hahaha"

"Ikaw talaga myloves. Huwag kang masyadong atat."

"Tsaka iniisip ko din si Solenn myloves. Gusto ko sanang tapusin ang lahat sa amin. Ok lang ba kung kausapin ko siya, about sa aming dalawa? Para maclose na ang lahat? Ok lang ba yun sayo myloves" i ask her.