A.K.A. Neerdy GIRLFRIEND (COMPLETED)

EPILOGUE

RHIAN'S POV

After ng graduation namin ni Glaiza, nagbakasyon muna kami sa Europe, para naman masolo namin ang isa't isa. Everyday nag ppropose siya sa akin, minsan ilalabas niya ako, ipupunta niya ako kung saan saan, tapos maglalabas siya ng kahit anong bilog na pwedeng isuot sa daliri ko, minsan lastiko na napulot niya sa daan, sinulid tapos itatali niya. Pero I find it sweet. Kasi kahit alam namin na talagang ikakasal kami, hindi pa rin siya nagbago, still sweet, caring, masungit, hahaha. Kaya nga mahal na mahal ko yan eh. 

Andito ako ngayon sa apartment na tinirhan ni Glaiza dati, at iniwan niya akong mag-isa dito, dahil for sure, may pakana nanaman to sa akin. Ang daming pakulo sa buhay. Nag iwan siya ng white dress at ang ganda and simple lang, kaya nagustuhan ko. 

Nag iwan nanaman siya ng note.

Wear this tonight. 7:30am. Wait for my surprise. I love you lab! 

Ano nanaman kaya ang pakana ng babaeng to ngayon. Pero bahala na. Basta excited na ako. Napansin ko na 6:30pm na pala, kaya dali dali na akong nag-ayos ng sarili ko.

Pagkatapos kong magbihis, sakto naman ang pagdating ng sundo ko, at busina ito ng busina!

"Andiyan na! Just wait!" I said. Ang kulit kasi eh.

Pero pagkalabas ko, nagulat ako sa nakita ko, I saw Bianca.

"BESSSTIIIEEEEE!" Sigaw nito sa akin at agad itong tumakbo palapit sa akin. Grabe namiss ko din ang babaeng to.

"Anong ginagawa mo dito? Don't tell me pinapunta ka ni Glaiza?" Tanong ko sa kanya,

"Hoy! Hindi ba kita pwedeng bisitahin. Bakit si Glaiza lang ba ang mayaman para makapunta dito?! Nakakahurt ka ah!" 

"Hahaha! Biro lang, pero seriously, bakit ka nandito?" 

"Because of this!" May nilabas siyang panyo.

"Aanihin ko yang panyo?" I ask her.

"Huwag ka ng makulit, sige itatakip ko na to sa eyes mo, pero syempre hindi ko hahayaan na masira ang beauty mo!" Agad naman niya itong tinali sa akin, and I don't have an idea kung ano ba ang nangyayari. Pakana nanaman talaga to ni Glaiza. Grabe siya.

"Ok, dahan dahan, sakay ka na sa kotse!" Bianca said.

"Ikaw hindi ka sasakay?" I ask her. Grabe wala talaga akong makita.

"Nope! Tsaka may kasama ka sa loob, kaya hindi mo maalis yang nasa mata mo, kasi babantayan ka niya. Hahaha" bigla na lang siyang nawala.

Haysss. Paano ba to. Nakidnap na nga ako before, tapos makikidnap nanaman ako ngayon? Pero aaminin ko, kinikilig ako. Hahahaha! 

Hindi ko alam kung gaano katagal ang byahe, pero naramdaman ko ang pagod. Nakakapagod ang umupo at wala ka man lang kausap, dagdagan pa na naka blindfold pa ang mata mo. Kaya umidlip muna ako, dahil mukhang mahaba habang byahe to.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Nagising ako dahil sa simoy ng hangin na parang nang gagaling sa dagat, at pagkamulat ko, wala na ang blindfold sa mga mata ko. Nakabukas ang pintuan ng kotse na sinakyan ko. 

Glaiza talaga oh! Baka mawala ako?! 

Agad akong bumaba sa sasakyan at napansin kong may mga petals na nakakalat sa buhangin.. Kaya sinundan ko, dahil baka kapag sinundan ko to, masasapak ko na si Glaiza! Ang dami kasing kalokohan.

Sinundan ko lang ito ng sinundan, hanggang sa nakita ko ang altar. Napalunok ako sa nakita ko.

Andito lahat ng pamilya at mga kaibigan namin, may pastor na naghihintay sa akin. At nakita ko naman, ang nag iisang babaeng mamahalin ko, si Glaiza!