KAFAMIN POTTER BÖLÜMÜ

Alışveriş

Alışverişe genel itibariyle alerjim olduğunu söylemiş miydim? Sanırım hayır. Evet millet, bu günkü konumuz benim alışverişe olan yaklaşımım. (gerçi ne kadar yakın oluruz bilmiyorum ama -aslında biliyorum. Yirmi yaşıma gelince eğer elimde sınırsız para ve içinde berbet konuların olmadığı mağazalar sokağı adında bir çarşıda olunca baya yakın olabileceğimizi biliyorum. Tabi bir de aldıklarıma karışacak biri olmazsa. Neyse sapmıyorum, sapmıyorum!)
Şu an ders sonrası süpriz bir alışverişte olduğum için çok zor olmıcak zaten.
İlk önce şu anki zaten hep ilan sahneyi gözünüzde canlandırıyorum.
LCW deyiz. Ailecek. Giydiği şeyleri beğenmezsem, sıkıldığımi dışarı vurusam (bu bencillik işareti ona göre ki benim yorgun olduğumu kesinlikle görmüyor onunki dikkatsizlik! ) bana avada atacak bir anne, kendi kıyafetlerinin bulunduğun yere sabırsızlıkla gitmeyi bekleyen birinci sınıfa giden bir kız kardeş, olası gerilimleri engellemeye her an hazırda bir baba (ki bunun belli nedenleri var ve ailecek sayemde tecrübe edinmisliği var. -Ne bazen canıma tak ediyor! -) ve her şeye evet, aynen öyle diyen, son derece sıkılmış, kıyafetlere ilginç bir model bulmak için arayıp bulamamış, takıların pahasına edepli bir şekilde saydırmış (gerçekten. Kufretmedim. Ama baya şeyi karsilastirdim.) Ben.
Anlatmak istediğimi anladığınızı umuyorum.
Sıra aklımdan geçenlerin derlemesinde:
-Neden ben?
-Voldi, Üzgünüm öldürdüğün milyonlar listesine gidemeyeceğim.
-Ya da girebilirim. Bu mağazaları bulup bulmamana bağlı.
-Hayır yani Diagon Yolu var, Hogsmade var, Niye burası?
-Knactorn Yolu'na da razıyım.
- Pelerinler niye moda olmaz ki? Şöyle ortaçağ avrupa esintisi gena olmazdı hani... Moda tasarımcıları duyun beni!
-Anne, seni yeni Bella ilan ediyorum.
Var mı artıran?