Clar Admiration.

Part two.

Te trzy dni tak szybko minęły, że nawet nie zdążyłam sobie kupić nowych ładnych butów, ponieważ moje wszystkie to jakaś masakra, ale na szczęście po wyjściu na strych z butami i przeszukaniu całego ciemnego pomieszczenia znalazłam w bardzo dobrym stanie, czarne cripersy.

Leżąc na sofie czekałam na oczekiwaną Marthe. Miała przyjść do mnie, ponieważ wspólnie chcieliśmy zrobić sobie make-up. Oglądałam jakaś beznadziejną komedie, która leciała w 60calowym telewizorze.
Po chwili głośny,roznoszący się dzwonek w całym domu, rozgłuszył moje bębenki słuchowe. Kilkokrotnie naciskając na dzwonek, zorientowałam się, że to na pewno Martha. Nawet nie wstałam ze sofy, tylko usłyszałam jak Martha w biega z hukiem do nie swojego domu i na cały głos woła moje imię. Wiedziała, że tylko ja jestem w domu i wykorzystała sytuację, bo w tedy jak zawsze czuje się jakby była u siebie. Mi to oczywiście nie przeszkadza. Wolę, żeby czuła się jak w domu, niż jak u kogoś obcego. Spojrzałam na nią, a ona zaglądając do pełnej lodówki krzyknęła tylko, że jest głodna. Widząc ją od razu się uśmiałam, wyglądała jak biedna nie pomalowana dziewczynka, która szuka pożywienia, u niej to było wręcz śmieszne, niż smutne.

Była dopiero 13;31, a o 18:30 mieliśmy być u Patricka. Po dwóch godzinach, które przeleżałyśmy, jedząc różne smakołyki i oglądając ulubione seriale, musieliśmy wstać i zacząć się przygotowywać.
Zrezygnowane w staliśmy z wygodnej sofy i ogrzanego,milutkiego koca.
Po zorientowaniu się, że już 15;45, od razu ogarnęłam, że już za kilka godzin idę w końcu na imprezę, na którą czekałam bardzo długo. Poszłyśmy do toalety, w której było ogromne lustro i pełno kosmetyków. Podekscytowane zaczęliśmy się malować, co chwila przerywając cisze. Chciałam się pomalować inaczej niż zawsze i po godzinie zobaczenia efektu było naprawdę ładnie, nawet sama nie wiedzialam, że to aż tak ładnie wyjdzie. Martha się jeszcze poprawiała i w torebce, którą przyniosła miała przyszykowane ciuchy. Zostawiając przyjaciółkę w łazience, poszłam na górę do swojego pokoju, w którym miałam przyszykowane ubranie.
Założyłam na siebie czystą bieliznę i nowy biustonosz, który świetnie leżał. Na siebie założyłam wyraziste czarne spodnie z wysokim stanem, crop top w biało-czarne paski od lewego do prawego boku, który idealnie był dopasowany, a na swoje gołe stopy założyłam buty cripersy. Poprawiłam jeszcze swoje jasne, wręcz białe proste włosy.Wszystko wyglądało naprawdę świetnie. Zarzuciłam jeszcze na siebie czarną katanę, która pasowała do wszystkiego i było teraz już idealnie.
Stałam jeszcze chwilę przed lustrem przyglądając się swojej osobie byłam w 100 procentach gotowa, żeby wyjść.

Zeszłam z góry na dół, a gdy zobaczyłam Marthe to nie wierzyłam, że to ona. Zainponowała mi, bo naprawdę cudownie wyglądała.

Uśmiechnęłam się do niej, a ona do mnie, byliśmy jeszcze bardziej podekscytowane, niż przedtem.
-Naprawdę świetnie wyglądasz!- dziewczyna przyglądała mi się z niedowierzaniem.
-to ty wyglądasz cudownie!- zrobiłam tą samą reakcja co ona.

-Ej, Claris?- Martha spojrzała na mnie, siedząc i pakując do swojej torebki wszystko co potrzebne.

-tak?-

- Bo wiesz... Podobasz się Patrickowi.-
- Poważnie!?- wystawiłam oczy, bo nigdy tego nie przypuszczałam, że mu się spodobam.

- No poważnie Clar! Samuel mi to w wczoraj powiedział. Miałam ci tego nie mówić, ale nie wytrzymałabym.- Martha ciesząc się z tego powodu, patrzyła na mnie, jakby chciała czegoś ode mnie usłyszeć.

Po chwili dodała.

- a tobie?- jej wzroku, który oczekiwał na odpowiedź ,,tak,, nigdy nie zapomnę.

-No w sumie tak..- ucieszona patrzyłam się na szczęśliwą przyjaciółkę, która zaczęła na moją odpowiedź piszczeć i mnie przytulać.

Byłam szczęśliwa, bo Patrick podoba mi się już dłuższy czas. Tak, prawda że czasami wkurwia, ale to jak każdy.
Przez 5 miesięcy pocieszałam go, bo jakaś Sonia z nim zerwała, myślałam, że nadal coś do niej, ale jednak byłam w błędzie! Coś czuję, że ta 18-stka będzie zajebista!

Tata przyjechał o 18:05 dzięki temu mógł nas zawieść, więc poprosiłam go i jak zawsze się zgodził.

Byliśmy już na miejscu, pożegnaliśmy naszego kierowce i wysiedliśmy z samochodu.
-Bawcie się dobrze!- Tata krzyknął i odjechał swojom białą, najnowszą Toyotą.

Myślę,że sie podobało! Opinie i gwiazdki pamiętajcie! Przepraszam za błędy.
Zapraszam do
PART THREE