You think I'm weird, but I tell you the truth ~ Niall Horan

Hoofdstuk 4

1 September 2011

We waren nu drie dagen verder, ik had Jake en Amy het 'nieuws' die dag daarna verteld, ze waren er kapot van net zoals ik. Zelfs op school krijg ik dingen te horen van "Wat jammer Jay dat je weggaat" "We gaan je missen" en al die dingen. Jake en Amy zeiden me dat er vanavond een verassing voor me op het strand was. Dus ik zou worden opgehaald worden door hun. Ik had op dit moment toch niks te doen dus ik begon maar aan het inpakken. Ik legde iets meer dan de helft van mijn kleding in m'n koffer en deed er nog een paar fotolijstjes en random foto's in. Nadat mijn koffer helemaal vol zat en ik mijn koffer net nog dicht kreeg trok ik mijn koffer naar de gang. Ik moest hem beneden leggen, maar omdat hij best wel zwaar was, was dit onmogelijk voor mij! Dus ik ga niet moeilijk doen. Ik duwde mijn koffer van de trap af en met veel geluid plofte hij neer op de grond. Thomas kwam met veel haast de gang op. "WTF gebeurt hier!", riep hij en toen zag hij de koffer liggen. "Jij en je ideeën ook", mompelde Thomas en hij liep weer naar de woonkamer. Ik grinnikte en liep de trap af. Ik legde mijn koffer netjes tegen de muur aan en liep weer terug naar boven. Ik pakte een andere koffer en deed er nog een paar belangrijke spullen in. Ik keek mijn kamer nog even rond om te kijken of ik niks belangrijks vergeet, maar mijn ogen blijven voor een paar minuten bij mijn gitaar hangen. Mooi niet dat ik mijn gitaar hier achter laat! Ik pakte mijn gitaar en ging op de rand van mijn raam zitten. Mijn benen hingen naar buiten en zo zat ik op mijn gitaar te tokkelen. Ik zat zo in het gitaar spelen dat ik opeens wakker schrok van de deurbel. Ik rende naar beneden en deed de deur open. Ik werd al gelijk meegesleurd door Amy en Jake. "Je zult dit echt geweldig vinden!", zei Jake enthousiast en we kwam aan bij het strand. Er stond een hele grote bord met daarop 'We gaan je missen Jay!'. Rondom stonden allemaal bekende mensen, zoals mijn klasgenoten, tot surfmaatjes, tot familie, tot kennissen. "We gaan onze surfkoningin missen", zeiden Justin en Finn mijn twee surfmaatjes. "Awh ik ga jullie ook missen!", zei ik en trok ze in een groepsknuffel. Nadat iedereen me wel had aangesproken waren Thomas en mijn vader ook gekomen. Ik zat nu momenteel heel raar te dansen met Amy en we hadden plezier, plezier die ik waarschijnlijk een jaar moet missen....

Het was al langzaam donker geworden en het zag er nu echt prachtig uit op het strand. Allemaal kaarsjes en felle kleuren. "Jay we hebben een afscheidstaart!", riep Jake en ik liep naar hem toe. Op de taart stond 'We gaan je missen Little Red Hair!' waarschijnlijk had Jake deze taart of besteld of zelf gemaakt, want voor een jongen kon hij goed bakken. "Blaas de kaarsjes uit blaas de kaarsjes uit!", riep Jake enthousiast en sprong als een klein kind. "Als jij even stil staat", grinnikte ik want Jake had de taart vast. Hij stond gelijk stil en ik blies de kaarsjes uit. "Heb je ook wat gewenst?", vroeg Amy en ik knikte. "Oewh wat dan?", vroeg Jake en hij keek me nieuwsgierig aan. "Ja dat ga ik niet vertellen slimpie!", grinnikte ik en hij keek me met een pruillip aan..