You think I'm weird, but I tell you the truth ~ Niall Horan

Hoofdstuk 7

3 September 2011

Het was momenteel al middag en ik zat al een tijdje met de jongens op de bank. "Jay, ik denk dat ik je naar je nieuwe school moet brengen", zei Tom toen de klok drie uur sloeg. Ik zuchtte luid en stond met moeite op. Ik pakte mijn tas en samen met Tom en Nathan, ja Nathan wilde graag mee, vraag me niet waarom, liepen we naar de auto toe en stapte in. We reden naar mijn kostschool en daar aangekomen stapte we weer uit. Nathan hielp Tom met de koffers uithalen en we liepen met z'n drieën naar binnen. Ik melde me aan bij de balie en ik kreeg de nummer van mijn kamer. Na 5 minuten hebben Tom, Nathan en ik eindelijk mijn kamer gevonden. Ik deed zuchtend de deur open en zag een meisje naar me kijken. Ze stond op en gaf me een hand. "Jij bent waarschijnlijk mijn nieuwe kamergenoot? Ik ben Hannah, maar je mag me ook Han noemen", zei ze met een vriendelijke blik. "Ik ben Jay", stelde ik mezelf voor. "Owh vet! Kom je uit Australië?", vroeg ze en ik knikte. "Jay? Vind je het erg als we gaan? want we moeten nog naar de studio", zei Tom en ik draaide me om. "Nee is goed ik overleef het wel, ik spreek jullie nog wel", zei ik en gaf ze allebei een knuffel. Ze liepen de kamer uit en toen de deur dicht was hoorde ik een kleine gil uit Hannah's mond. "Dat waren Tom en Nathan van the wanted?", vroeg ze met grote ogen en ik knikte. "Ow My gosh hoe ken jij hun?", vroeg ze daarna en ik zuchtte. "Tom is mijn neef", legde ik uit en ze knikte. "Nou laat ik je maar helpen met je koffers?", vroeg ze en ik knikte. We legde de twee koffers op bed neer en mijn kleding deed ik in de kledingkast van mijn kant. Toen alles op z'n plaats stond gaf Hannah me een rondleiding door de school. "En dit is de 'chill' plek voor ons", zei ze en ik keek rond. Het was een grote kamer met een tv en banken, computers noem maar op. "Hey Hannie pannie", zei een jongen met krullen en hij woelde in Hannah's haar. "En wie is dit?", vroeg hij en hij keek naar mij. Ik wilde mijn mond open doen en zeggen 'wie ben jij' maar Hannah was eerder. "Dit is mijn kamergenoot Jay, Jay dit is Harry", stelde ons aan elkaar voor en ik gaf hem een hand. "Als je het niet erg vind Harry, ik ga Jay de school verder zien", zei ze en ze trok me mee. "Hannie pa-", verder kwam ik niet want Hannah gromde ertussen. "Niet zeggen" "Pannie", zei ik en rende snel weg. Hannah kwam al snel achter me aan en ik rende een gang in. Opeens knalde ik tegen iemand op en belande op de grond. Hannah had dat te laat gezien en struikelde over mijn voet heen. We barstte alle twee in de lach en ik keek naar de persoon waar ik tegen aan knalde. Toen onze ogen kruiste zag ik wat voor mooie ogen hij had. Gewoon WAUW. Hij hielp me opstaan en ik werd uit mijn gedachte gehaald toen Hannah zei "En mij niet even helpen Niall?". Niall dus.. Zo heet hij dus. "Ah sorry Hannah", zei Niall en hij hielp haar ook omhoog. Hij liep weer verder en Hannah sleurde me weer mee.