My Boyfriend is... DEATH?! [O N H O L D]

OT (On Time)

~~~~~~~~~~ANGELO POV~~~~~~~~~~

"YOU ARE NOT MY FREAKING FAMILY!"

Hay, sumabog na po ang Mt. Elisabeth. Ayoko siyang palabasin kasi baka kung ano pa yung mangyari sa kanya. Kasalanan ko pa. Kaya nung narinig ko yung gate na nagbukas, tinakbo ko kaagad yun. At may nakitang kahindik hindik.

May Illumino na tumapik sa balikat ni Elisabeth. Ano ang Illumino? Sila ang mahigpit na kaaway ng angkan namin. Akala kasi nila, lahat, madadaan sa dahas. Kaya nung yung angkan namin ang napiling maghari sa buong Demetrios (yung tawag sa lahat ng angkan ni Kamatayan), all hell broke loose. LITERALLY.

Anyway, napigil ko namang kunin niya ang lahat ng buhay ni Elisabeth. Tinabig ko yung kamay niya at pinagsusuntok siya.

 *boog*

*boog*

*boog*

*boog*

*boog*

*boog*

"LANGYA KA!!! ALIS!" Sigaw ko. Ay, kainis. Sabi na kasing huwag lumabas, eh. Makulit pa. Yan tuloy. Tinignan ko yung katawang nagcollapse sa kamay ko. Ang ganda niya pa rin pag tulog. Pero maganda kasi yung mata niya, eh. Kaya dapat dumilat na siya. Sayang yung hinanda ko para sa overnight nya. Pinasok ko na siya sa bahay at hiniga sa bed. Sakto namang dumating si Klos, yung butler namin. Kasama siya lagi, hindi lang napapansin.

"Klos, please heal this girl."

"Master, who is this?  Another of your  girls?"

"I'll answer you later. Just heal this girl." Tas lumabas na ako sa kwarto.

Inulit ko yung eksena sa utak ko. Paano ako natunton ng isang Illumino dito? Sino yung Illuminong yun? Mahirap palang magtago sa magaling maghanap. Kainis.

"Master, she has been healed. Could you tell me now?" Sa lahat ng butler na inendorse sa akin ni Mom, si Klos yung pinakanagustuhan ko. One, para siyang bestfriend na pwede mong sabihan ng lahat ng secret mo. Two, talagang tahimik lang siya. Pero kapag kaming dalawa lang, he makes sure na okay ang lahat, medyo madaldal nga, eh. Kaya nagbuntong hininga na lang ako at nagsimula.

"Klos, don't tell mom, okay?"

"Yes, my lord." That was our secret oath. Once na sinabi niya yun, hindi na nya masasabi yun. Pag tintry niya na sabihin yun, mapaparusahan siya.

"Klos, I think I'm in love with her."

"MASTER?!"

"Klos? Could you wait?"

"Oh, sorry, master."

"Okay. Don't interrupt me again, okay? The feeling that when you see her, there's justt nothing  round you, just her and me? The feeling when you hear her voice, it just makes you high? The  feeling when you are ready to give up your li-"

"Master."

"Ay. Okay, I'll stop. Sorry, Klos." Sensitive topic kasi para kasy Klos ang paggigive up ng buhay. Yung asawa niya kasi, namatay dahil sa kanya.

"It's okay, Master. But you do know the consequences of loving someone not our race, right?"

"Yes." At ngayon lang tumama sa akin yun. Na kailangan kong patayin si Elisabeth to gain immortality. Nahilo ako bigla. Sakit sa puso?!

"Master, are you okay? You look like you're gonna faint. Here, sit down first." Sabay alalay sa akin ni Klos papunta sa upuan.

 "The thought just... blew me. Sorry for the inconvenience." I looked at him with big, puppy eyes.