แรดฤทัยมังกร (สนพ.เป็นหนึ่ง)

ความปรารถนาของผู้ข้ามกาล

เซียวหยางชุนเป็นพี่ชายที่ดี เพราะเธอยืนยันจะดูแลคนไข้ในอาณัติต่อ เขาจึงยอมมาปักหลักมานอนร่วมกับขอทานไร้หัวนอนปลายเท้าผู้หนึ่ง ยามที่เธอเข้าออกเช็ดตัว ป้อนยาให้คนผู้นี้จึงจะไม่มีผู้ใดครหาให้เสื่อมเสียได้ ซึ่งนั่นทำให้เขาต้องพลอยอดตาหลับขับตานอนไปทั้งคืนเช่นเดียวกัน

ยามรุ่งสางที่เขาต้องออกไปธุระ สภาพจึงทรุดโทรมมิใช่น้อย

ทว่าพอได้เห็นน้องสาวกระวีกระวาดยกสำรับอาหารมาเอาใจ หยางชุนกลับยิ้มออกมาได้และสั่งเสียเพียงให้นางพักผ่อน จากนั้นจึงออกจากเรือนไปโดยไม่วายสั่งให้เสี่ยวชิงมาผลัดเวรเฝ้า

เฟื้องได้แต่นิ่งงันยามที่ฝ่ามืออบอุ่นนั้นวางลงกลางกระหม่อม

วินาทีเดียว แต่กลับสั่นสะเทือนความรู้สึกมหาศาล...

ภพชาติก่อนแม้จะเป็นศัลยแพทย์ที่เก่งกาจ ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน แต่ชีวิตครอบครัวของนางอาภัพนัก บิดามารดาจากไปตั้งแต่อายุยังน้อย ไม่มีพี่น้องให้พึ่งพิง เฟื้องได้แต่มุมานะสร้างตนด้วยสองมือ จนเมื่อทุกอย่างพรั่งพร้อม เธอจึงหันมามองหาความรัก

และก็ได้เจอ...เขา

ราวกับตกอยู่ในห้วงฝันแสนหวาน กรินทร์เป็นผู้ชายแบบที่หญิงสาวทุกคนใฝ่ฝันถึง เขาหล่อเหลา เฉลียวฉลาด และเป็นสุภาพบุรุษ สิบปีที่คบหากันเขามิได้หาเศษหาเลยหรือล่วงเกินเธอแม้แต่น้อย มากที่สุดก็มีเพียงโอบไหล่ จับเอว ต่อให้อยู่ลำพังกันสองต่อสองเขาก็ไม่ทำ

เฟื้องเคยรู้สึกว่าตนโชคดีที่สุดในโลก จนกระทั่งก่อนวันแต่งงานเพียงสัปดาห์เดียว...

วันนั้นเธอเบี้ยวนัดเขาเพราะติดผ่าตัดใหญ่ที่ลากยาวจนดึกดื่น กรินทร์ไม่เคยน้อยใจ แต่เป็นเธอเองที่คิดถึงจนทนไม่ไหว จึงโผล่ไปที่คอนโดของเขาทั้งที่เกือบเที่ยงคืนเข้าไปแล้ว ในใจนั้นคิดเพียงจะไปซุกตัวเข้าอ้อมกอดของเขา หากำลังใจจากที่ยึดเหนี่ยวหนึ่งเดียวในใจ แต่กลับได้เจอความจริงเบื้องหลังทั้งหมด