Kalau dulu kau tak nak pegi sekolah dan mak kau marah marah
Kau bagi sebab tak munasabah, tapi dsebaliktu kawan kau dah text kau bgtau "esk tayah pegi sekolah la"
Kau ikut sebab bagi kau kalau tade kawan kau akan bosan dan tak best tak dapat nak borak borak
Tapi sekarang kau berubah bila dah meningkat dewasa
Bila kau masuk universiti kau rasa takut nak bergaul dengan orang dan bila orang tegur kau kau tegur dia balik
Like kau dah malas nak bergaul, kau biar ja orang ckp kau tu sombong
Kau biarkan ja orang nak bercakap belakang kau, sebab kau dah malas
Kau rasa nak travel hidup ni sorang sorang, kau nak rasa mcm mana bila kau kena struggle sorang sorang tanpa ada satu pon orang belakang kau
Tapi kau tak lupa family kau yang support kau kau tak lupa kawan yang ada bila kau perlu
Kau tak lupa semua tu, tapi bila sampai masa kau dah berpisah dengan mereka
Tinggal jauh dengan mereka, kau akan rasa takut nak bergaul dengan orang lain selain mereka
Pernah tak terpikir mcm tu, pernah?
