Η αλήθεια

179 26 3
                                    

Φαιη's POV

-Νομίζω είναι ώρα να φύγουμε...Είπα και χασμουρηθηκα.
-Ναι έχεις δίκιο...Είπε ο Έντουαρντ.
-Ντεμη θες να σε πάμε εμείς;Είπε ο Dylan.
-Όχι εντάξει είμαι θα περπατήσω.
-Θες να σε πάω εγώ;Ρώτησε ο Έντουαρντ.
-Όχι μην σε βγάζω από τον δρόμο σου...
-Που μένεις;Ρώτησε.
-Απέναντι από την πλατεία...Είπε η Ντέμη.
-Και εγω εκεί μένω...Αν θες πάμε μαζί...
-Εντάξει...Καληνύχτα παιδιά τα λέμε αύριο...Είπε η Ντμεη και μας χαιρέτησε καθώς έφευγε με τον Έντουαρντ.
-Τι λες φεύγουμε και εμείς;;Είπε ο Dylan και με φίλησε στο μέτωπο...
-Ναι νυστάζω λίγο.Ειπα και έβαλα το χέρι μου γύρω από την πλάτη του,και έβαλε και αυτός το χέρι του στους ώμους μου.

Μπήκαμε μέσα στο αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε.Θελαμε 20 λεπτά για να φτάσουμε στο σπίτι ευτηχως θα κάτσουμε λίγο μόνοι.
-Θες να κοιμηθείς σπίτι μου σήμερα;Τον ρώτησα και κοκκινησα.
-Και οι γονείς σου;Ρώτησε.
-Έχουν φύγει από την πόλη για 3 μέρες γιατί πάνε σε ένα σεμινάριο εκτός πόλης με την δουλειά τους.
-Αν δεν έχεις πρόβλημα εγώ πάντως θέλω να κοιμηθώ μαζί σου αγκαλίτσα στο κρεβάτι...Είπε και με φίλησε απαλά...
-Δεν υπάρχει πρόβλημα.
-Πρώτα θα πάμε από το σπίτι μου γιατί θέλω να πάρω τα πραγματα μου.Ειπε και με κοίταξε.
-Εντάξει.Του είπα και του έδωσα ένα φιλί στο μάγουλο.

Φτάσαμε έξω από το σπίτι του,μου είπε να περιμένω στο αυτοκίνητο μέχρι να φέρει τα ρούχα του και κάτι άλλα πράγματα...

Dylan's POV

Πρέπει να δω πως θα της το πω...Πως θα της πω ότι ο κολλητός της είναι λυκάνθρωπος;Ας μαζέψω τα πράγματα μου και να κατέβω δεν μου αρέσει να την αφήνω μόνη της.Πηρα οδοντοβουρτσα ρούχα και το κουτί με τα προφυλακτικά(πότε δεν ξέρεις τι θα προκύψει😂😉)Κατέβηκα βγήκα έξω και κλείδωσα την πόρτα του σπιτιού.Μπηκα στο αυτοκίνητο και έβαλα μπροστά.
-Όταν πάμε σπίτι πρέπει να σου μιλήσω για κάτι.Ειπα διστακτικά.
-Έγινε τίποτα κακο;Ρώτησε ανήσυχη.
-Όχι μην ανησυχείς.Ειπα για να την καθησυχασω.

Μετά από 5 λεπτά φτάσαμε σπίτι της άνοιξε την πόρτα και μπήκαμε μέσα.Πηρε την τσάντα μου και την πέταξε κάτω,ξεκίνησε να με φιλάει.
Την πήρα αγκαλιά και την κόλλησα στον τοίχο.Θυμήθηκα ότι όμως πρέπει να της πω κάτι σημαντικό.

-Φαιη μου περιμενε...Πρέπει να μιλήσουμε για κάτι...Σταμάτησα το φιλί μας.
-Τι έγινε;Ρώτησε...
-Πρέπει να σου πω κάτι σημαντικό.
-Ωραία πάμε στο σαλόνι.

Πήγαμε στο σαλόνι και κάτσαμε στον καναπέ.

-Πες μου...Είπε και έκατσε οκλαδον πάνω στον καναπέ.
-Δεν ξέρω πως να ξεκινήσω..αλλά ότι είναι να γίνει ας γίνει..Λοιπόν εγώ και ο Έντουαρντ γνωριζόμαστε από παιδιά και γεννηθήκαμε και οι δύο από γονείς λυκανθρωπους...Άρα αυτό κάνει και τους δύο μας λυκανθρωπους...Έκανα μια παύση και η Φαιη με κοίταζε σοκαρισμένη.οι γονείς μας μάχονται με τους κυνηγούς, ανθρώπους που μας κυνηγάνε για να μας σκοτώσουν...και οι γονείς μας μάχονται μαζί τους για να μας προστατεύσουν.Εγω που είμαι λίγο πιο μεγάλος από τον Έντουαρντ έπρεπε να φύγω και να έρθω στο Beacon hills για να βρω και να φτιάξω την δική μου αγέλη και να πολεμησω και εγώ τους κυνηγούς και να βρω τους γονείς μου...
-Δηλαδή ο Έντουαρντ και εσύ είστε λυκάνθρωποι και ψάχνετε αγέλη...λέει
-Εγώ και ο Έντουαρντ είμαστε στην ίδια αγέλη γιατί και αυτός ψάχνει τους γονείς του.
-Ωραία εγώ Μπανσι εσύ και ο Έντουαρντ λυκάνθρωποι..φυσιολογικά πράγματα...Κάνουμε μια παύση και γελάμε και οι δύο.
-Μην ανησυχείς θα σε βοηθήσω να βρεις μια αγέλη.Ειπε.
-Ευχαριστώ.Ειπα και την πήρα στην αγκαλια μου.
Μετά παραγγειλαμε πιτσα και είδαμε μια ταινία αγκαλιασμενοι στον καναπέ.

 Υπερφυσική ΙστορίαDonde viven las historias. Descúbrelo ahora