The Story of Us (on going)

Chapter 10: Chapel

Chapter 10: Chapel

Si NESSA habang nagdadasal sa chapel--------------------------------------->

-Nessa's POV-

Sa chapel kami unang dumirecho ng klase namin para magpasalamat sa safe trip namin. Laht kami nakaluhod na nagdadasal. Katabi ko pa din si Joseph. Actually di ako makapagdasal ng maaos kasi di pa rin ako makaget over sa mga nagyari sa loob ng bus at pagbaba namin ng bus.

"Nessa, sana naman maniwala ka sa lahat ng mga sinabi ko."Pabulong niyang sinabi sakin

Di pa rin ako nagsasalita pero binigan ko lang sia ng isang sweet smile.Alam kong nagkakaintindihan na kami sa mga simpleng pasmile smile lang. Pero nagsalita nanaman siya ulit.

"Lord, salamat po at naniniwala na si Nessa sakin. Tulungan niyo po ako paniwalain siya sa lahat ng sasabihin ko sakanya. Maraming salamat din po dahil napapangiti ko siya. Malaking bagay na po yun saakin. Sana po lagi siyang nakangiti dahil simpleng ngiti lang niya nakakahinga na ko ng maluwag kasi alam kong masaya siya at walang gumagambala sakanya. Di ko po hahayaang mawala ang mga matatamis niyang ngiti sakanyang mga labi. Kahit di man ako ang dahilan, basta nakangiti na siya, ok na ko dun. Mahal na mahal ko po tong babae na toh. Kaya sana po wag niyo siyang ilayo sakin. Salamat po ulit. I love you Nessa. Amen"

Napatingin na lang kami sa isa't isa pagkatapos niyang magdasal. Maskinagulat ko ang mga sumunod niang sinabi...

"Nessa, nagpapasalamat ako ka Lord kasi binigay ka niya sakin. Di naman kita minamadali na sagutin mo ko, basta ako andito lang naghihintay sayo. At kung di man maging tayo ikaw at tanging ikaw pa rin ang mamahalin ko."

"Joseph, maraming salamat." Yun lang ang tanging lumabas sa mga labi ko.

Pagkatapos kong magsalita nabigla ako ng hinawakan niya ang aking mga kamay habang nakapraying position. Imagine niyo na lang itura namin. Buti nga at walang nakapansin samin na teacher or madre eh. Sa may bandang likod kasi kami at sila a nasa ma harap kaa naman wala nakakita samin.

Pagkatapos naming magdasal sa chapel, dumirecho na kami sa mga assigned rooms namin para ilaga ang mga maleta namin at makapag relax relax lang ng saglit. Ang kasama ko sa kwarto ay si Geli. Kinwento ko sakanya nag mga ngari kanina sa chapel at ang lola mo naman kilig to the bones.

"Kahit sinong babae ang gawan nun ay kikiligin ng ganyan." Sabi niya

"Hahahaha.."Tawa na lang ako

"Nako, di nga sakin ngari yan eh pero kinikilig na ko ng ganto ano pa kaa ikaw. Kung ako sayo sabihin ko na rin sakana ang true feelings ko."Pangongonsensxa niya sakin.

"Ano ba, wag muna ngayon. Some other time. Hahahaha"

"Jusme, arte may ganon pang nalalaman? Hahahaha. Nako, basta supportado kita ka Joseph. Wag mo lang siya papakawalan, mahirap na maghhanap ng lalaking ganyan. Laking tanga mo na lang pag di mo sinagot yan."

"Oo. I swear to God talaga na di ko siya papakawalan."Matindig kong sagot

*Knock knock*

Pagbukas ko ng pinto nagulat ako sa tumambad sakin....

"Oh, Jess anong gingawa mo dito?"

"I need help" Hingal niang boses

"Help? Para san naman?"

"Umm. Pwedeng pumasok? Baka kasi amhuli ako na nandito pagalitan pa ko?" Pakapalan na talaga eh? Sabagay kung di ko rin anman toh papapasukin malalagot din ako pag nakita toh ni Ms. Kaya na choice but to let him in.