Κατέβηκαν κάτω για να φάω πρωινό...σήμερα ο αδελφός μου επιτέλους φεύγει για Σαντορίνη.Τον αγαπάω τον αδελφό μου,αλλά ώρες ώρες δεν αντέχεται...
"Τι ώρα αναχωρεί το πλοίο;"
"Σε δύο ώρες"
"Αα εντάξει"
"Γιατί ρωτάς"
"Από περιέργεια"του είπα και δάγκωσα μία φρυγανιά με μαρμελάδα.Δεν ήθελα να συνεχίσω την κουβέντα γιατί ή αλήθεια είναι πως δεν έβλεπα την ώρα να φύγει και να μπορέσω να μείνω πια μόνη...
"Τρώγε πιο αργά θα πνιγείς κορίτσι μου"
"Μην ανησυχείς δεν πνίγομαι εγώ"
"Θα με βοηθήσεις με την βαλίτσα μου"
"Ναι αμέ"του είπα και έτρεξα πάνω να την ετοιμάσω...
Λίγη ώρα μετά όλα ήταν έτοιμα...
"Θες να σε πάω εγώ στο λιμάνι?"
"Όχι δε χρειάζεται.Σ'ευχαριστώ για όλα και να προσέχεις.Ντάξει μικρή?"
"Εντάξει στο καλό και φιλάκια πολλά στη υπόλοιπη οικογένεια"του είπα χαμογελώντας.Εκείνος μου έδωσε ένα φιλί στο μέτωπο και έφυγε...
Κοίταξα το ρολόι...
"Δεν έχω χρόνο,πρέπει να βιαστώ...Σε λίγο έχω μάθημα"
Κάταγομαι από μία αρκετά πλούσια οικογένεια.Θέλω όμως να τα καταφέρω μόνη μου για αυτό και κάνω ιδιαίτερα μαθήματα σε παιδιά...
"Πρέπει να βιαστώ...μα που έχω αφήσει τα κλειδιά μου?"
VOCÊ ESTÁ LENDO
No more friends with benefits
RomanceΕκείνη ήταν ερωτευμένη μαζί του απο μικρή ηλικία.Εκείνος την έβλεπε απλά σαν φίλη του.Τι θα γίνει όταν θα είναι κοντά στο να τη χάσει για πάντα;Θα αλλάξουν τα συναισθήματα του ή θα παραμείνουν ίδια;
