Κεφάλαιο 30ο

3.5K 182 0
                                    

Δύο μέρες μετά ή φιγούρα του Δημήτρη με ενθουσίαζε όλο και πιο πολύ...Σήμερα με κάλεσε και σπίτι του για φαγητό για να με ευχαριστήσει για τη χάρη που του έκανα.Η αλήθεια είναι οτι δε ξέρω τι νιώθω,η σκέψη του Άλκη δε με πονάει πια,όμως κάθε φορά που σκέφτομαι ή βλέπω τον Δημήτρη αισθάνομαι πολύ περίεργα το στομάχι μου με πονάει,χάνω τα λόγια μου και δε ξέρω τι να του πώ.
"Σύνελθε Κρίστη"
Πρέπει να βρώ και τι θα φορέσω,αισθάνομαι τόσο χοντρή,νιώθω απαίσια,δε ξέρω ή ψυχολογιά μου αλλάζει συνεχώς και δε ξέρω τι να κάνω.Φοβάμαι μην τον τρομάξω...

No more friends with benefitsDonde viven las historias. Descúbrelo ahora