Μετά από τρείς μέρες ήμουν πια στο σπίτι μου.Δε ξέρω πως νιώθω...Οι γονείς μου με τρελαναν στις ερωτήσεις,εχθές το βράδυ έφυγαν.Εχω μείνει με τον Λουκά...Του χρωστάω τη ζωή μου.Τη δική μου και του παιδιού μου...
"Πως είσαι?"
"Καλύτερα"
"Μη το ξανακάνεις ποτέ αυτό μ'ακούς?"
"Συγνώμη"
"Με τρόμαξες πολύ όταν σε είδα κάτω πληγωμένη.Εχασα τη μισή ζωή μου."
"Σ'αγαπώ πολύ,αλλά ήρθε ή ώρα να γυρίσεις σπίτι σου.Εχεις και παιδιά ξέρεις..."
"Και εσύ παιδί είσαι"
"Δεν είμαι πια Λουκά"
"Είσαι ένα παιδί που περιμένει παιδί"
"Σωστά,είναι και το παιδί"
"Τι θα κάνεις τώρα Κρίστη?
"Τι εννοείς?"
"Τι σκέφτεσαι να κάνεις από εδώ και πέρα,με το παιδί,τον Άλκη..."
"Το παιδί θα το γεννήσω,και θα το μεγαλώσω όσο πιο καλά μπορώ...Δε θα του λείψει τίποτα μ'ακούς?"του φώναζα καθώς έκλαιγα...
Με πήρε αγκαλιά και με φίλησε...
"Έλα ησύχασε"
"Κι όσο για τον Άλκη δε θέλω να τον ξαναδώ μπροστά μου.Δεν υπάρχει πια για μένα"
ESTÁS LEYENDO
No more friends with benefits
RomanceΕκείνη ήταν ερωτευμένη μαζί του απο μικρή ηλικία.Εκείνος την έβλεπε απλά σαν φίλη του.Τι θα γίνει όταν θα είναι κοντά στο να τη χάσει για πάντα;Θα αλλάξουν τα συναισθήματα του ή θα παραμείνουν ίδια;
