04.11.14
Trene binmemle gözlerimizin buluşması bir oldu. Ama ben hemen kaçırdım gözlerimi gözlerinden. Nasıl baka bilirdimki heycandan ölmek istemiyorum.
~Hey! Seri katil.
Dedin. Herkes senin yüzünden bana garip garip bakmaya başladı. Sana sinirle baktım.
~buraya otursana
Senin dışında kimse konuşmadığı için ilgi noktası olmuştuk. Ve ben dikkat çekmekten nefret ederim.
~gelsene hadi!
Sen ne kadar çenesi düşük bir insan çıktın. Sinirle karşındaki yere oturdum.
~adın ne?
Şuan ne diyecektim bilmiyorum. Hayır tabikide adımı biliyorum. Ama soran sen olunca kelimeler dökülmüyordu. Benden cevap alamamıştın.
~yoksa sana sürekli seri katil dememi mi istiyorsun?
İlk defa bu denli uyumanı istedim. Uyurken daha tatlı ve SESSİZ sin.
~saçmalama
Ağzımdan sonunda bir kelime çıkmıştı. Güldün.
~Biran konuşmayı bilmiyorsun sandım. Ee adını söylemeyecekmisin?
Bazı anlar vardırya kalbinin sesinin duyulmasından korktuğun o andayım. Bu arada söylemem gerek. Kokun kadar sesinde harika.
Bana söylemem için hala bakmaya devam ediyordun ve ben dahada gergin oluyorum.
~hyeya. Kim hyeya.
Sonunda memnun olurcasına güldün. Ama daha fazla konuşamadık çünkü inmem gerekliydi koala min yoongi.
~görüşürüz hyeya..
Sana bakıp gülümsedim. Adımı senden duymak daha güzel hissettirdi koala..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KOALA✔ MinYoongi
Fanfiction[neden bana koala diyip duruyorsun?] Güzel soruydu koala. Böyle diyorum çünkü senin adını bilmiyordum aptal şey. [çünkü seni her gördüğümde uyuyorsun. Koalalarda günün 22 saatini uyuyarak geçirir. Ve ikinci sebep ise adını bilmiyorum. Not~bu...
