047

817 37 1

ni jicheolation

ni jicheolation

6:32 am

"KASALANAN mo kung bakit di ako naka-attend ng meeting at kung bakit galit siya sa akin ngayon! Kaya ihahatid mo ako bukas, dadalhin mo ang bag ko, ililibre mo ako ng break, lunch at break, susundan mo ako, at ihahatid ulit dito sa bahay pauwi! At isang linggo mo yung gagawin! Do you--"

"Pero sobra naman yun Woozi! Di na yan makatarungan! That is against human rights--"

"At huwag na huwag mo akong tatawaging Woozi! Naiintindihan mo ba?," sigaw ko.

He snorted but I gave him a deadly glare. He rolled his eyes.
"Yes, Your Smalles--I mean Tiniest--no, Highness pala," pang-asar niya.

Sa inis ay ibinato ko sa kanya ang hawak kong dictionary. Hayun at natamaan sa noo, buti nga!

"Ang sakit nun ah! Tsk! Ang sadista mo talaga para sa isang bata--Aray!"

Inirapan ko siya at binato pa ng isang libro. "Sumosobra ka na sa panlalait mo! Kinginamo!," bulyaw ko sa kanya.

He scowled and groaned in pain. But I don't care.

Not just Seungcheol can bring out emotions from me. Even this eyeless jerk who I really hate much for dumping me before for a boy Chan!

"Sumosobra ka na rin sa pamamato! Kapag di ka pa tumigil, iisipin ko talagang bitter ka pa rin sa akin," he said, making me glare at him and throw more books.

"Hindi ako bitter sayo! Naiinis lang! Lagi ka na lang malas sa buhay ko! Isa ka kasing malaking palpak! Badtrip ka talaga sa buhay ko!"

"Ouch! Woozi, namimihasa ka na! Isusumbong na talaga kita sa tatay mo!," banta niya.

I just rolled my eyes. "Di magsumbong ka, sumbungero!," baliwalang sagot ko sa kanya.

Pumamaywang siya at iniwasan lahat ng ibinabato ko. If I can just see him like how I see him before, I might praise him for that good pose. But no, he's definitely, superbly annoying me right now, that I could almost even can throw the whole table set at him.

"Ay naku! Kung di ko lang talaga alam na ano ka, papatulan na kita!"

"Ano ako?," hamon ko sa kanya.

Pareho kaming napatigil. I could see his guilt slowly eating his face. I rolled my eyes in annoyance.
"What? Na baliw ako? Alam ko na yan! Kaya lumabas ka na ng kwarto ko at bukas ka na magpakita. Okay ba yun?," tanong ko.

He stared at me before he nodded in defeat. Mabilis siyang lumabas ng kwarto ko. When he's gone, I sighed heavily.

And there's another problem.
Anger management issue.

And sadism.