Κεφάλαιο εικοστό έκτο

2.2K 201 31
                                    


"Θα κρυώσεις Άλεξ. Μπες μέσα γαμώ το κερατό μου."

"Μααα μια χαρά είμαι!" Είπα και τον έσπρωξα προς το παγκάκι απέναντι από το σπίτι μου. Η βροχή είχε ελαττωθεί πολύ.

"Λες και έχεις μπει στην δόνηση είσαι. Αφού δεν το αντέχεις. Μα να μην μου μοιάσεις σε τίποτα;" Μου λέει σαρκαστικά και με τραβάει πάνω του. Τα πρόσωπα μας σε απόσταση αναπνοής όπως μ'αρέσει. 

"Πάντα ψωνάρα ήσουν και έτσι θα παραμείνεις." Λέω και χαμογελάω ζωηρά.

"Κομμένα αυτά Αλεξανδρούλα μην γίνω κακός." Με προειδοποιεί και με σηκώνει από πάνω του.

"Μιχαήλ μην ξεχάσεις το γαλατάκι σου στο σπίτι." 

"Έχε χάρη που δεν μπορώ να σου κάνω πολλά ακόμα. Έχε χάρη." Τα μέτωπα μας ενώνονται. Τα μελί του μάτια με συνεπαίρνουν.

"Καληνύχτα Μιχάλη." Λέω και αφού του αφήσω ένα φιλί στο μάγουλο του ξεκινάω να περπατάω προς το σπίτι μου.  

"Θα με τρελάνεις εσύ." Τον ακούω, μετά βίας, να λέει καθώς είμαι στην πόρτα μου μπροστά. 

Την ξεκλειδωνω και μπαίνω μέσα από την κορφή έως τα νύχια βρεγμένη. Κανένας δεν είναι σπίτι.Κοιτάω το ρολόι στον τοίχο, έντεκα και μισή. Θα δω ταινία. Ανεβαίνω τα σκαλιά και φτάνω στο δωμάτιο μου. Χωρίς πολλά πολλά μπαίνω και κάνω ένα γρήγορο ζεστό μπάνιο. 

Φοράω τις πιτζάμες μου και στεγνώνω τα μαλλιά μου γρήγορα. Δεν τα αφήνω σχεδόν ποτέ να στεγνωσουν φυσικά.Με εκνευρίζει η υφή τους. Κατεβαίνω στο σαλόνι όπου και ανοίγω την τηλεόραση. Στο ήδη επιλεγμένο κανάλι παίζει το ''Forest Gump''. Βλέπω πώς αρχίζει τώρα και τρέχω σαν την μανιακή στην κουζίνα να πάρω φαγητό να φάω. Δεν θυμάμαι την τελευταία φορά που θέλησα να φάω κάτι επειδή το ήθελα. Ανοίγω το ψυγείο μας και εστιάζω στα γιαούρτια. Παίρνω κατευθείαν ένα γιαούρτι και κουτάλι και τρέχω πάλι στο σαλόνι. Δεν άρχισε ακόμα ευτυχώς. Ψηλώνω την ένταση και βολεύομαι στον ακριβό καναπέ μας. 

{.......}

Το κουδούνι ηχεί δυνατά. Τα μάτια μου πονάνε από το φως που εισβάλει στο σαλόνι. Κοιμήθηκα στον καναπέ; Σηκώνομαι νωχελικά και προχωράω νυσταγμένη μέχρι την πόρτα. Την ανοίγω και χασμουριέμαι καθώς η Μελίνα τσιρίζει.

"Ακόμα κοιμάσαι;! Καλημέρα χαζή. Μου έλειψες!" Λεει ανακατωμένα τις προτάσεις και με αγκαλιάζει σφικτά. 

"Καλημέρα Μελ."Ψελλίζω και αφού τελειώσουμε την αγκαλιά μπαίνει μέσα κλείνοντας την πόρτα. 

AlexOnde histórias criam vida. Descubra agora