“CHILL ka lang bestie.” Narinig kong sabi ni Andie. Ang bestfriend ko.
At this point, umuusok na naman ang ilong ko. Paano ba naman kase, ang number one kontrabida sa buhay kong si Beatriz ay naghahanap na naman ng gulo.Pinagkalat sa buong campus na natulog ako sa klase at nanaginip na naman tungkol sa Korean boyfriend ko
“chill ? chill lang ? nakakakanti na ako sa kanya hah! Lalabanan ko na talaga yung mukhang pagong na yon !”
“maka mukhang pagong ka naman sa ms. Campus natin “
“sino ba bestfriend mo ! “
“yan tayo ehh. .. syempre ikaw. Pero wag naman masyado mainit ang ulo kase..”
“paanong hindi bestie ! lagi na lang niya ako iniinis ! and this time, nilalait pa niya ang Korean boyfriend ko ! masyado daw ako mataas mangarap”
“would you think makaka bingwit ng gwapong Korean ang isang trying hard kikay na tomboy like you ?”
Paulit-ulit na umalingawngaw sa utak ko ang lines na iyon ni Beatriz. Since childhood ay magkaaway na talaga kami nun. Palagi kaming nagsasabunutan sa kalye. Sa lahat ng mga batang kapitbahay ko, siya lang talaga ang di ko makasundo. Masyado kasing spoiled brat ,na kinakampihan naman ng nanay niyang mukhang ipis. Si ma’am Katakutan . Math teacher namin. Katakot nga naman ang mukha !
labis na ba ako makalait ? ganito lang talaga ako pag galit.
“hayaan mo na yun si Beatriz ok ?alam mo namang dati pa ay insecure na yun sa’yo”
Oo nga naman. Since bata kasi, lagi ko na lang siyang natatalo sa mga writing contests. At di hamak na mas beauty and brains ako sa kanya.
“bakit bestie, imposible ba talagang may ma inlove sa akin na Korean ? mukha ba akong tomboy ?”
Sinipat ni Andie ang itsura ko.
“colorful hair clips, patong-patong na jewelry.. well, kung titingnan ka, ang kikay mo .mala KPOP. kaso lang, ang gaslaw mo naman kumilos. Napaka palaban palagi. Kaya napagkakamalan kang tomboy na kikay”
Sinamaan ko siya ng tingin. Wala man lang ka support-support ! >_
“pero maiba tayo bestie .. for real na ba talaga yang obsession mo sa ‘Korean boyfriend’ mo ?”
“pwede ba, hindi ako obsessed. ! sabi ko nga diba, since tumuntong ako ng 16 last month, paulit-ulit kong napapanaginipan yung tungkol sa kanya, I knew na destiny ko na talaga to.”
“eh, hindi naman clear yung mukha nya diba ? paano mo nasabing Korean?”
“basta ! alam ko na Korean ang magiging future spouse ko. And I have to look for him !”
-------
“Ooooo.. Bakit ampangit mo ngayon bunso ? ” salubong sa akin ng mga kapatid ko pagka uwing-pagka uwi ko sa bahay.
“oo nga ! yang nguso mo, pwede na pagsabitan ng bag . bwahahahhahaah ^_^”
“ saka yung kilay, naka ekis.. Ba’t ganun kapatid ? bobo ka sa math pero ngayon, naka x-entercept yang kilay mo . Ampangeet”
-_- sinamaan ko lang sila ng tingin.
Ayy.. di ko pa pala napapakila.. mga oppa ko nga pala tong nang-aasar sa akin ngayon . si kuya jahn, jehn, at , juhn.. ampapangit ng mga pangalan no ?
Heheheehe.. halatang pinag-isipan talaga mga pangalan nila noh ? Hindi naman halata na masyadong tamad lang talaga mag-isip ng pangalan ang mga magulang ko no.
BINABASA MO ANG
MY DREAM KOREAN BOYFRIEND
Teen Fiction.. paano kung matagpuan mo na ang pinapangarap mong lalaki .. and then instead of being a dream guy, he turns out to be your nightmare ? ipaglalaban mo parin ba ang sarili mong pangarap ? or you will just put this dream to an end ?
