ALMIRA (ONE SHOT)

Part 2

" hanapin mo siya, mag-tanong ka kung ano an gusto mong malaman. Siya lamang ang makakasagot sa iyong mga katanungan. Mag-iingat kayo rito, mga anak ko."

" Ngunit Inay! Walang masamang mangyayari sa inyo roon, magaling kayong makipaglaban at alam kong kayang-kaya ninyo silang lahat"

Masaya kung sabi kay inay upang mawala naman kahit papaano yung kaba na nararamdaman ngayon. Ito nalang ang magagawa ko para palakasin ang kanilang kalooban.

" Huwag kayong mag-aalala mga anak,gagawin naming an lahat ng aming makakaya at hindi ka naming bibigu-in. Pangako iyon anak ko. Pangako."

Kahit hindi sigurado sa sinabi ay buong pag-asa niyang tiningnan ang dalawang anak at ngumiti. Tumango lamang ang mga ito at gumani ng ngiti.

" Itay! Itay! Nandito na po ang karwahi na ating sasakyan papunta sa Palasyo!."

Sigaw ng nakakatanda nilang kapatid, siyaka nilingon ang mga kapatid at nginitian ang mga ito. " Nariyan na pala ang karwahi mga anak, mag-iingat kayo at kami ay hahayo na. Paka-tandaan mo sana ang sabi ng iyong Ama Almira. Pag-katandaan mo, anak."

"Paalam mga annak, paalam sa inyo. Mahal na mahal naming kayu."

Paiyak na habol ni Mang Berting sa mga anak nito.

" Paalam Ama, Paalam Ina, Paalam aking kapatid. Mag-iingat kayo sa inyong paglalakbay at sa inyong laban. Sanay gabayan kayo n gating Panginoon at ng mga Dyos at Dyosa. Naway bigyan nila kayo ng ilaw sa madilim na lugar na iyong pupuntahan.Paalam."

Gustuhin mang isama ni Mang Berting ang dalawa ay natatakot siyang madamay pa ang mga ito sa labanan at mapahamak hindi niya mapapatawad an sarili kapag nangyari iyon.

Lumipas ang tatlong buwan, naganap na ang kanilang kinakatakutang digmaan, magkahawak-kamay ang dalawang magkapatid at nagdarasal na sanay mag-tagumpay ang hukbo ng kanilang kaharian. Dalawang araw ang lumipas ng matapos ang digmaan.

May biglang dumating na sulat para sa magkapatid. " kuya Melvin!" tawag niya sa kaniyang kapatid na nasa labas at nagsisibak ng panggatong
"maysulat na dumating mula sa Mahal naHari!".

" Nasaan?" tanong niya.

" Ito." Binigay ko naman sa kanya yong sulat.