เซลิเนียร์เหมือนอยู่ในฝัน ตอนที่ได้ยินพ่อกับพี่ชายมายื่นข้อเสนอให้ถึงห้องตอนเช้าตรู่...หรือบางทีเธออาจคิดมากจนฝันกลางวันไปแล้ว
" ถ้าจะไปจากบ้านเรา ลูกต้องเป็นเด็กผู้ชาย "
" ...คะ !? "
" หมายถึงปลอมตัวน่ะ น้องรัก " เอนาธานแทรกขึ้นมา เมื่อเห็นสีหน้าน้องสาวที่เริ่มมีเขี้ยวงอก เตรียมอาละวาด " ถ้าน้องตกลงก็ต้องรีบเตรียมตัว พรุ่งนี้เราจะออกเดินทาง "
เพราะโดนรวบรัดอย่างนั้น เซลิเนียร์ไม่มีเวลาคิดหน้าคิดหลัง โอกาสมาถึงตรงหน้าก็รีบตะครุบไว้ก่อน ทีแรกเธอยังอิดออดด้วยกังวลถึงอนาคตทางการศึกษาของตัวเองอยู่หน่อยๆ แต่เมื่อทั้งพ่อและพี่ชายต่างยืนยันว่าจะเรียนจบในฐานะท่านหญิงน้อยแห่งแวนคูเวอร์ ไม่ใช่เรื่องยาก เธอแค่ต้องเป็นคนอื่นไปซักสองสามปี...แค่นี้เซลิเนียร์ก็หมดห่วงแล้ว
อีกอย่าง...ได้ปลอมเป็นเด็กผู้ชาย ก็น่าจะสนุกไม่น้อย
เซลิเนียร์คิดแบบเด็กๆ รู้เหตุผลของพ่อและพี่ชายแค่คร่าวๆ ว่าที่บ้านมีผู้บุกรุกมาไม่หยุดหย่อน ประจวบเหมาะกับเอนาธานและไซเรนต้องกลับไปเรียน ขณะที่ท่านพ่อเองก็ต้องไปทำงาน ทุกคนจึงไม่ไว้วางใจให้น้องน้อยของบ้านอยู่เพียงลำพัง ทั้งที่มีทหารฝีมือดีรายล้อมอยู่นับสิบ
อย่างไรก็ตาม วันนี้เซลิเนียร์ ก็กลายเป็น 'เซียร์' ไปเรียบร้อยแล้ว
" โถ่...ผมสวยๆของลูกพ่อ "
มิคาเอลพึมพำเป็นรอบที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้ หากแม่ทัพใหญ่แห่งแวนคูเวอร์ก็ยังมองสภาพลูกสาวอย่างทำใจไม่ได้...เมื่อหล่อนกลายเป็นลูกชายไปแล้ว
ร่างที่เคยบอบบางแปรเปลี่ยนเป็นร่างเพรียวเก้งก้างของเด็กหนุ่ม ส่วนโค้งเว้าอรชรที่เคยมีก็หายไป แทนที่ด้วยเค้าลางความแข็งแกร่ง หากที่เห็นเด่นชัดสุดคงไม่พ้นส่วนสูงที่เพิ่มขึ้นกว่าคืบ ทำเอาเจ้าตัวดีใจจนตัวลอย ใบหน้าหวานละมุนถูกเสริมด้วยความกร้านแกร่ง เส้นผมดำสนิทที่เคยยาวสยายก็ถูกตัดจนสั้นระต้นคอ
KAMU SEDANG MEMBACA
Tharanthear อาณาจักรมนตราแห่งภูต
Fantasiคุณหนูเซลิเนียร์แห่งตระกูลไลโคเนสงัดข้อกับบิดา ผู้เป็นแม่ทัพใหญ่แห่งเมืองแวนคูเวอร์สำเร็จ จนได้ไปศึกษาร่วมกับพี่ชายทั้งสองในพระราชวังแห่งฟาร์เวลล์ เมืองหลวงของอาณาจักรธารานเธียร์ โดยมีข้อตกลงแสนพิลึกว่าต้องปลอมตัวไป สาวน้อยจำต้องถูก...
