Lanetli Kalpler

İlk hikayem umarım beğenirsiniz iyi okumalar :)

Miami'de çok küçük bir evde yaşıyoruz.Büyük bir ev ve yeni bir şehir hayatı bence şart.Hayatım çok maraton ilerliyor ben bundan kesinlikle sıkıldım.Zaten iki kardeşiz.Joe ile aynı odayı paylaşmak daha fazla istemiyorum.17 yaşındayım ve arkadaşlarım gelince bu küçücük odaya zor sığıyoruz.Evet,yeni bir eve taşınma zamanı çoktan geldi.Bu durumu ailem ile önceden tartışmıştık annemler ev araştıracaklarını söylediler.Akşam yemeğinde oturduk herkes yemeklerini yiyordu.Babam''California'da yeni bir ev aldım,uzuca geldi ama çok fazla yenilik yapmak gerekecek.İstediğiniz gibi büyük.''Birden çığlık attım ''Aman Tanrım bu harika baba!'' ''En kısa sürede eve geçiş yapacağız hazırlığınızı bir an önce bitirin.'' O akşam iştahla yemeğimi yedim öyle heyecanlıydım ki çok rahat ve huzurlu bir uyku çektim.Günler geçmek bilmedi ama bir ay sonrasında evi tamamen boşalttık ve yola çıktık.

     Yol hayatımın en uzun yoluydu sanki.Yolun sonu,şehrin başı ve biraz daha ilerledikten sonra evimize ulaştık.Evin bu kadar eski olacağını tahmin kesinlikle etmemiştim.Çatı katıyla beraber üç katlıydı.Diğer evimizin tam tersiydi.Eski evimiz küçük ama sevimliydi.Bu ise büyük ama korkunçtu.İster istemez ürperdim.Evin içine girdik.Yürürken gıcırdayan tahta zemin içimi korkuyla doldurdu.''Mom,Tanrı aşkına bu evi nereden buldunuz?'' ''Tatlım bunu babana sorman gerekecek.'' ''Babam nerede?'' ''Şehre indi yiyecek alacak ve ev için bir kaç malzeme.Bu evi baştan yaratacağız'' dedi ve gülümsedi.Evi keşfetmek istedim .İki banyosu vardı.Aman Tanrım! Bu da ne böyle? banyo hayvan postları,kemikleri,başları ve kanlarla doluydu.Çığlık atacaktım az kalsın.Elimle ağzımı kapattım ve direk banyodan çıktım.Daha fazla bakmak istiyorum zaten hayatımın maraton olduğunu söyleyen bendim biraz adrenalin olmasından ne çıkardı?Karşıdaki odaya girdim.Yıpranmış,tozlu koltuklar kirden kendimi bile göremediğim bir ayna ve aynanın önünde bal mumundan yapıldığını sandığım tavşan heykeli vardı.Bunu yapan kişi bunun ustası olmalıydı harika yapılmış tıpkı gerçek gibi.Daha fazla bakmak istemedim korkmuştum.Merdivenlerden koşar gibi indim ve anneme yukarıda gördüklerimi göstermek istiyordum böylece bu evde kalmamız için bir gerekçemiz kalmazdı.''Anne yukarısını hemen görmen gerekiyor!'' ''Neden Larissa?'' ''Garip,korkutucu şeyler ve kan izleri.'' ''Baban bu eve gelmemizden bir süre önce temizletti tatlım,gördüğüne emin misin?''Evet gördüm diyorum.''Hızla yukarı çıktık.Kapıyı annem açtı.''Burada bir şey yok,bomboş oda Larissa.'' ''Ama vardı! Gördüm diyorum,bu evi boşaltmalıyız anne.'' ''Bu evi beğenmemiş olabilirsin ama bu evde kalıyoruz küçük hanım.''Deliriyor muydum? Bu da neyin nesiydi böyle? Görmüştüm.Ben dışarı çıkıyorum,gezmek istiyorum diyip çıktım.Biraz yürümek iyi gelebilirdi.Bir içinde yaşadığım bu olaylara anlam veremedim.Ne saçma şeylerdi.Bu evde yaşamak değil,bir dakika bile durmak istemiyordum.Benim gördüğümü neden annem görmedi? ben de mi görmedim yoksa ? Aklım çok karışıktı.Bir iki sokak ilerledim.Buradaki evler gayet güzeldi,neden babam eski bir ev aldı ki? Geri döndüm,evimin yolunu tuttum.Sokağın başına geldim. Yolun ortasında ilerlerken çok yakışıklı bir çocuk gördüm.Bu eve taşınmamızın en iyi yanı bu olsa gerek.Sanırım bu çocukla aynı sokakta oturuyoruz.

DÜŞÜNCELERİNİZ BENİM İÇİN ÇOK ÖNEMLİ.BİRAZ KISA OLDU AMA DEVAMI HEYECANLI DEVAM EDECEK :)YORUMLARINIZI BEKLİYORUM.