Sirenna

Escape Plan

Heeeyeyeyeyeyyyayayayayayyy Haaaaaalllloooo!! Weer heel erg bedankt voor de stemmen! Het zijn er al dacht ik 59 ofzo. :()

Eeeeen de reads natuurlijk! 970 nu, ik dit schrijf. Het kan wanneer het gepubliceerd is anders zijn. Wow, bijna 1000 reads!!!!!!!!! Hou van jullie!! Ik begin met een point of view van Andrew!

ENJOY!!

Xxxxmelisa

Hoofdstuk 8: Escape Plan

POV Andrew

We zagen het allebij, het glas was gebarsten. Ik kreeg een idee. Ik liep weg. Ja ik liep weg. Maar om weer terug te komen natuurlijk! De gedachte dat Sirenna misschien nu wel diep teleurgesteld was, deed me ontzettende pijn. Maar als ik haar hier uit wilde krijgen moest ik wel. Ik rende tussen de stoet mensen door. Waar was het nou? Hoe moest je het in échte noodgevallen dan vinden?!

Ik keek naar links, naar rechts, maar nergens was één alarmknop te bekennen. Ik rende als een gek heen en weer en de mensen keken me vreemd aan. Mijn schoenen piepten over de vloer en mijn haar viel warrig voor mijn gezicht. Waarom kan je iets dat je nodig hebt nooit vinden? Normaal is het eerste wat ik in elk gebouw zie een brandalarm!

"Pardon."

"Mag ik er langs?"

"Wilt u even aan de kant gaan?"

"Kunt u aan de kant gaan?"

"Mag ik door?"

"Opgepast!"

"Aan de kant!"

"Ga opzij!

"Rot op!"

Hoe langer ik rondrende tussen de mensen, hoe ongeduldiger ik werd. Sommige mensen hebben dan ook nog eens de neiging je eerst te negeren, vervolgens je als een schaap aan te kijken en uiteindelijk als een slak aan de kant te gaan.

Ik rende onbewust een gang in, waar het minder belicht was en waar geen mensen waren. Hier zal het wel niet zijn. Dacht ik,

Totdat ik aan de muur iets roods zag hangen. Een kast met een waterslang erin en erboven een klein kastje met de knop erin.

"Eindelijk!" Riep ik en rende er naar toe. Ik sloeg met mijn vuist het glas kapot en drukte de knop in, wat niet zo slim was, aangezien ernaast gewoon een glasbreker hing. Mijn hand bloedde hevig, maar ik negeerde het. Dit was belangrijker.

Het alarm ging af, rode zwaailichten sprongen aan en gegil van mensen was overduidelijk te horen. Ik haalde mijn zakdoek uit mijn broekzak en bond die om mijn hand. Mensen renden ondertussen in paniek naar buiten. Ik keek ze grijnzend toe, ik wist natuurlijk alleen dat er niks aan de hand was. Aan mijn hand wel ja, maar er was natuurlijk geen echte brand. Ik had een plan...

Waarmee ik Sirenna zou redden, als het lukt tenminste. Door dit alarm word het hele gebouw geleegd. Geen bezoekers meer dus. En aangezien er een barst in het aquariumglas zat, hoef ik geen andere weg te zoeken. Ik pakte de glasbreker van de muur.

Snel rende ik de gang uit. Maar door al dat rondrennen, was ik vergeten van waar ik gekomen was. Ik keek op de bordjes.

"Haaien, roggen en inktvissen, links."

"Koraalvissen rechtdoor."

"Dolfijnen, zeehonden en orka's" naar beneden.

Er waren nog veel andere borden, maar er stond niks van zeemeerminnen bij. Misschien omdat het nieuw was? Denk na Andrew! Van waar was je gekomen! Ik draaide alle richtingen, maar ik kon me niks meer herinneren, al deze gangen leken zo erg op elkaar!