hayatım boyunca hep aşık olmaktan korktum. belkide bağlanmaktan korktum. hani dünyayı aydınlatan bir güneş vardır yaa, iste benim dünyamı aydınlatan güneşim birgün çıkar diye korktum. ve dünyamın bir yarısı karanlık ve diğer yarısı da aydınlık kalir diye. davetsiz misafirim gelirde beni kalbine buyur etmez diye. iste benim güneşim geldi. ben lise 1 o ise lise 3 ben tam bes yılımı verdim meryeme, sevdim ama karşılık alamadım. kalbini istedim vermedi, oysa canımı isteseydi bir dakika bile düşünmeden vermeye hazırdım. onu o kadar çok seviyorum ki sevgimi dağlara haykırdım duvarlara haykırdım ama meryem benim haykirislarimi duymadı bile, ben en kuytu köşelerde oturup meryemi hayal ederken, kimse beni o karanlıkta cekip almadı. neden beni kimse duymuyor, neden gözyaşlarımı kimse silmiyor. ben seviyorum diye neden herkes bana deli diyor eğer sevmek suçsa evet suçluyum çünkü seviyorum seni meryem, ve sana son mektubumu yazacam. evet veda mektubu bu
ilk gördüğüm anda sana aşık oldum. gözlerine baktığımda kendimi buldum. tek bir engel vardı, benden çok uzaktaydin. ama bir tek seni içimde yaşattım. istediğim tek şey sendin inan bana, sevdiğim bir tek sendin. ne kadar isterdim yanında olmayı, sana sarılmak, gözlerinin içine bakarak seni seviyorum demeyi, ne kadar çok isterdim. bi bilsen....
her zaman kalbimde taşıdım seni. hep sevdim seni bitanem. gecenin en sessiz anında kendimi yalniz hissederdim hep. seninle konuştuğum günlerim tek tek gözlerimin önünden geçer. kimi vakit mutlu kimi vakitse huzursuz olurum. ve her aklımdan geçtiğin zaman kendimi bir kez daha yalnız görüyorum şu karanlığın korkunç pençesinde...
hiç bilmediğin halde seni düşünerek geçti. çoğu gece hayaline dokundum, hayalinle konuştum, hayalinle bütünleştim ve birden irkildigim an her seyin hayalin olduğunun farkına vardım. bir bilsen seni o kadar arzu ettim ki hayalini oksadigimda bir bilsen sensiz geçen gecelerim öyle aydınlandı ki her sevgimi anlatisimda...
biliyordum , hiç olmayacaktın hayatımda. hiç bilmeyecektin seni deliler gibi sevdiğimi. ve hiç yasamayacaktik beraber bu hayatta, bu gece de. biliyorum hiç olmadın sana olan hasretimi hiç bilmedin ve yaşamadık birbirimizi masumca....
madem hayatımda hiç olmayacaksın ve bana hiç gelmeyeceksin madem sana olan aşkımı ve sevdamı bir türlü anlamayacaksın ve sen hiçbir şekilde seni sevdiğimi duymak istemeyeceksin öyleyse bu son yazım olmalı. seni anlatabilecek tek bir kelimem bile artık olmamalı...
bu gecemle birlikte seni karanlığın en masum yerine saklıyorum. hatırıma gelmesini artık istemediğim seni, dilimin ve kalemimin ucundan mahrum bırakıyorum. gözlerim, yüreğim, kalbim bir çırpıda seni tamamen terk etsin, istiyorum...
ama birak bu gece de hayaline sımsıkı sarılıp, içimdeki karları anlatabileyim. son gecem olsun benim seninle...
