Ilk gün

51 6 4
                                    

Selam yeni bölümü okuyunca yorum yapmayı unutmayın düşünceleriniz önemli...Multide Rana var...

Kalktığımda saat 9.00 du.Zar zor uyanıp yatağımdan çıkmak istemiyordum.Zaten sorun uyanmak değil yataktan çıkmamaktı.Ayağa kalkmakta zorluk çekiyordum.Ama Lara Aksoy'un yapamayacağı şey yoktur ve bunu da başarmıştı. Üstümden mavi-beyaz puantiyeli yumuşacık pijamami çıkarıp yatağıma katlayıp koydum. Normalde hiç katlamaya niyetim olmazdı ama bugün içimde bir istek vardı bu istek toplatmama yardım etmişti sonuçta her şeyi anneanneme yüklemek istemezdim.Bedenim gri bir tshirt ve askeri yeşil eteğimsi bol  bisey giymiştim. Saçlarımı arkadan at kuyruğu yapmamla anneannemin aşağıdan"Lara kahvaltı hazır kuzucum hadi hazırlandıysan artık gel."demesiyle odanın kapısını açtım ve merdivenlerden birine basıp diğerinden atlayarak aşağıya inmiştim.Anneannemi tontiş yanaklarından öpüp masaya oturdum ve tostumu yiyip bir kaç tane de kahvaltılıklardan atıştırıp tontişim "Allah zihin açıklığı versin" diyerek  çantamı alıp evden çıktım gözlüğumu taktım.


Durağa doğru yola koyuldum her seferinde muhteşem bir düzene koyup sonrada cebime koyduğum kulaklıklarım yine birbirine girmişti.Onlarda alınmıştı.Her seferinde böyle olmasına bir tek insanlar anlamadı zaten olmayan bir şeyin peşinden gidileceğini.Kulaklığımı taktım ve hırkamın kapşonunu kafama geçirip durağa oturdum. Müzik dinlerken her şeyden habersiz olduğumu sanarak bütün o gürültü yok oluyordu. Ta ki kulaklığımı çıkarana dek.Otobüs gelmişti. Pasomu basıp arka tarafa doğru ilerlemeye çalıştım. Ve bir yer bulup oturdum.Biraz zaman geçtikten sonra okulu gördüğümde düğmeye bastım.

Okula baktığımda ENVER KOLEJİ olarak okuduğum bu lisede Allah bilir ne tip insanlarla karşılaşacaktım.O büyük kapıyı açtım ve etrafa bakmadan 11/B yi aramaya koyuldum. Ilk günden benim yeni olduğumu anlayanlar sahte gülücüklerini atıyorlardı.Yeni yüzler,yeni kalpler,yeni karakterler daha doğrusu hepsi bana yapmacık geliyordu.Birisi beni kendi etrafında döndürüp sen yeni kız olmalısın gel seni sınıfa götüreyim diyerek beni elimden tutup çektiğinde geri teperek kıza "kendim yürüyebilirim" dedim. Kız -Özür dilerim kendimi tanıtmadım adım Nisa senle aynı sınıftayım.Benle oturabilirisin. Diyerek sınıfa girdik.

Herkes kendi halindeydi kimisi telefonlarıyla kimisi de konuşuyordu.Nisa ,cam kenarından 3.sıraya geçti. Bana "hoşgeldin sınıfımız kendi halinde takılan bir sınıf olmasına rağmen iyi bi sınıftir".dedi Zaten bende öyle biriydim "sorun değil bende öyleyim"diyerek birazda olsa kızda bir hüzün görüntüsü ortaya çıktı. Neyse Nisa kişileri anlatıyordu en arkada oturan o an gözüme takılan çocuğu gösterdi".Kendisi çok terbiyesiz biridir.Konusmana hic gerek yok." Ön sırada oturan gözlüklü kızı göstererek "sınıfımızın en titiz kişisidir."diyerek bir çok kişiyi tanıttı. Okulu gezdirdi ve karşıdaki kapıyı tam açacakken parmağını yanlış bir şey yaptığımı ifade ederken" o kapıyı hiç bir zaman açma" dedi.Neden olduğunu söylemedi. Ama öğrenirdim çünkü Rana Dinçer'in öğrenmeyeceği şey yoktur.

Zil çaldığında Nisa'nın nereye sorusuna eve gitmeyi söyleyip onun da itoraz edip bişeyler içmeye gidelim dediğini duydum.Ilk başlarfa Hayır dedim ama nafile kız sülük gibi yapıştı.Sonradan "Tamam" dedim. Okulun biraz ilerisinde bir cafe vardı. DOLUNAY CAFE oraya girdik ben ayran istedim.Ayran içmeye bayılırım. Hatta ayranla kafa bile buluyorum. Nisa portakal suyu aldı. Kendini tanıttı. Okulun başkanıymış.Bu iyi olmuştu. Normalde herkesle arkadaş olmam Nisa kendisi gelmişti. Her neyse...

Nisa'ya artık gitmek istediğimi söyledim. O da itiraz etmedi."Yarın görüşürüz." Dedi. Ve yola koyuldum okul çok sıkıcıydı.Ama o kapıyı çok merak ediyordum ama belli etmedim tabiki. Yürürken yolda önüme bir takım gangesterler çıktı.Hepsinin yüzünde iğrenç bakışlar vardı.Ama suç bendeydi.Ne diye önüme bakmayarak yürüdüm.Yolu kaybetmiştim ve sonuç bu. Amaçlarıni anlayamamıstım.Mimiklerimle hayırdır ifadesi verdim.Onlarda "korkma güzelim" diyordu.Guzelim diyenlerden nefret ediyordum.Çok itici bir kelimeydi.




Anneannem eğer bir kavga varsa ordan uzaklasmami söylerdi. Çünkü küçükken bir travma yasamisim lakin hatırlamıyorum sadece bir trafik kazası olduğunu hatırlıyorum doktor yaşım büyüdükçe hatırlayacağımı söylemiş. Hatırlamasamda olur bence 'bazen bir hafıza kaybı şart!!'

Yeni bölümü yazdım eğer sevdiyseniz yazmaya devam edicem gelecek bölüm güzel olacak yorumlarınızı bekliyorum....







Bir Öküz EsintisiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin