You and I (Completed)

Mr. Anonymous gives advice <3

Author's POV

Marami sa atin ngayon na nagpapayo kahit hindi natin sila kilala, pero pano na lng kung yung tao na iyon ang magbigay sa inyo ng kakaibang ideas para mapakita sa taong nanakit sa atin na they're not worthy for us.

This chapter will help you to forget someone from the past!

__________________________________________________________________________________

Mitch's POV--

"makapunta nga muna sa locker room para makuha ko yung kailangan kong gamit ngayon" napag-isip-isip ko rin na ayusin yun locker ko at lagyan ng new pictures kasama ang pinakamamahal kong si kahlil.

Speaking of Kahlil, kasama ko siya kahapon ng magpunta ako sa mall. Medyo awkward pag kasama ko siya, kasi ang gwapo niya talaga samantalang ako simple lang. hindi naman panget di rin maganda.. let's just say cute... parang aso lang... Xd!

Pagkapasok ko sa locker room nagulat ako kasi may flower na nakaipit sa locker ko at pagbukas ko..

*tenen* OMG! may nahulog na invitation card este love letter pala at nagsasabing:

" I Know you'll forget him and move forward to a new life. Maybe you're not yet over him that's why I will give you this piece of advice: If You have a suitor right now, accept him as your boyfriend and love him because I know that even if you're not over with your ex... you love that suitor of yours... Forgive the one who have hurt you and then forget everything coz you'll come in time that you remember the boy but i don't remember the feelings anymore."

Love Mr. Anonymous <3

OmG! sino kaya itong Mr. Anonymous na ito. and how did he know about my break-up with Tristan?! sino ba sya? hayy naku! kalat na talaga ang issue.

"Thanks Mr. Anonymous" pabulong na sabi ko...

habang naglalakad sa hallway napansin kong nakatingin sa akin yung ibang estudyante. Nagtataka rin ako kung bakit?

"Bestfriend! My gosh!... You won't believe it! Come in!.... WAAAAAHHH!" grabe itong bestfriend kong si Mia..  nabibingi ako sa sigaw!

At pagpasok na pagpasok ko sa room....

"My Golly, what's this? Is this for me?" nagtatakang tanong ko kay MIa..

"No, girl... It's for me.... grabe bestfriend di mo ba nakikita? For My LOVE, Mitch!" binasa pa talaga niya ng pasigaw..

kanino kaya ito galing.... ? pabulong na sabi ko sa kanya na natutulala pa rin sa mga nakikita ko...

"Mitch may nagpapabigay...!" sabi ni Ronnie, classmate ko since 1st yr.

Kinuha ko kagad yung letter at binasa ko kagad, na naging dahilan para maiyak ako ng todo...

"This surprise is for you my love, no matter how hard of difficult the situation is. I'm here for you to be your companion and to be your strength. and no matter what happens, I'll always be here by your side to support everything you planned for your future. I'm lucky because I never meant that One day, you'll see me and accept me for who i am. I found the true love with you and You made me the happiest man on earth when you accept me as your suitor. and now, I'm walking towards you and asking you if you Could be my Girl? forever till eternity?"

At pagkasabi ko nun, lumabas si Kahlil at may dalang boquet of roses. well, ang sweet niya. I appreciate the effort and I'm also lucky to have him in my life kaya I decided na...

-

-

-

-

-

-

- "Oo na kahlil! I could be your girl forever till eternity... I love you so much kahlil! You're the best gift I have right now." sabi ko habang nakayakap sa kanya at umiiyak..

"Thank you babe. I will love you truly and Never ever let you go" ito ang huling sinabi niya na tumatak sa isip ko..

_____________________________________________________________________________________

Kahlil's POV--

Akala ko maghihintay ako sa wala at sobrang saya ko dahil ang matagal ko ng pangarap ay natupad at nangangako ako sa harap niya na no matter what happens i will be beside her.. ganyan ko kamahal si Mitch... Speaking of Tristan...

Siya ang nagbigay sa akin ng Ideas para mapasaya ko si Mitch at siyempre natutuwa ako ng sinagot niya ako. Nung makita ko siyang umiiyak, niyakap ko siya para ma-feel niya na ako yung taong magko-comfort sa kanya sa oras na kailangan niya ako.

I planned to visit her in their house kaso Overtime muna siya sa school para na rin sa mga research and projects nila. Kaya aayain ko na lang siya bukas mag-lunch.. Ang saya ko talaga.. Kaso naputol yung tawa ko nang mag-ring yung Phone ko.

"Tristan Calling...."

at sinagot ko kaagad.

K: Oh napatawag ka Tristan? May problema ba?

T: Pre, salamat sayo dahil lagi kang nandyan para kay Mitch! Maraming salamat dahil minahal mo sya higit pa sa pagmamahal ko sa kanya. May dahilan ako kaya ako nakipag hiwalay sa kanya.. Kaso di ko maaaring sabihin sa ngayon. Marami akong dapat ipaliwanag sayo kaya sana magkita tayo bukas at sasabihin ko ang dahilan bakit ako nakipaghiwalay sa kanya.

K: Okay pare! wala yun. mahal na mahal ko siya kaya ginagawa ko ang lahat. San pala tayo magkikita bukas.?

T: sa ******* place

K: oh sige. bukas na lang pre.

Nagtataka ako bakit parang umiiyak siya habang kausap ko siya. nagtataka naman din ako at parang lasing siya.

hayy... Anu ba talaga ang dahilan mo Tristan Para iwan mo si Mitch.

_____________________________________________________________________________________

Tristan's POV--

Tinawagan ko si Kahlil, para pasalamatan siya sa lahat ng ginawa niyang efforts kay Mitch. Aaaminin ko nasaktan ko si Mitch pero may malalim na dahilan at yun ang balak kong sabihin kay Kahlil bukas ng tanghali.

Nasaktan ako kanina nang malaman ko sa mga kaibigan ko na sinagot na ni Mitch si Kahlil. Kaya umiinom ako.. Marunong din ako masaktan kahit ganito ako. Pero isa lang ang masasabi ko, ginamit ko lang si Gayle para maghiwalay kami ni Mitch dahil nga malalim ang dahilan.

Malalaman niyo na lang iyon bukas,,

_______________________________________________________________________________

Author's POV--

"Gamitin ang puso para alagaan ang taong malapit sayo. Gamitin ang utak para alagaan ang sarili mo."

Minsan kasi kailangan nating I-give up ang bagay na nakakasakit na sa atin. Kaya nga wag na natin hawakan ang bagay na alam nating bibitawan lang din natin. We all learned from our own mistakes and Thanks for that Mistakes because When I learned it, it makes me perfect now.

Sige! bye na! :) Ingats po kayo maya na ang 2nd to the last chapter.. Hindi ko na ma-ongoing series kasi busy na starting next week. :)