PATRONUM

P.9

Benim şirin/şirinelerim sık sık bölüm paylaşamıyorum bu sizin olduğu kadar yani tahminimce benimde sinirimi bozuyor. Ya bide yorumlarınızı belirtirmisiniz. Ben sizin hoşunuza gidecek bi şeyler yapmaya çalışıyorum. Sizde bunu yorumlarınızla belirtin. Ne istiyosunuz. Hangi karakter hoşunuza gidiyo? Neyse iyi okumalar✌

❤❤❤

Bi gün uyanırsın. Başına geleceklerden habersiz gözlerini aydınlığa açarsın. Hayatın da ufak ufak değişen her şeye normal gözle bakarsın. Çünkü büyük bir değişim değil yaşadıkların.

Ama...

Bi gün uyanırsın. Hayatının dönüm noktasına gelmişsin. Her şey farklı,her yer yabancı.
'Ne ara bu hale geldim ben? ' diye yakınırsın.

Belki de ufak zannettiğimiz değişiklikler, bize çizilen yoldu.

Kim bilebilir...

Benim dönüm noktam şüphesiz ki yangındı.
Önce ailemin yangından kurtarılan cesetlerini bi mezarlığa defnettim. Sonra ise benim yurda verilişim. İşte o yuva,gerçek bi yuva değildi belki ama... sıcaktı. Evet ben işkence veya cezalarla büyümedim. El bebek,gül bebekte büyümedim ama amcamın beni kabul etmeyişi koymuştu o yaşta. Evet hiç kimsem yok, sözde amcam dışında...

Amcam beni ve kardeşimi çok severdi. Hatırladığım bazı karelede amcamın bana çikolata uzatıp 'işte benim göz nurum' kardeşimede 'kardeşimin umudu' diye sevdiğini hatırlıyorum.

Peki beni neden istemedi? O kadar mı nefret ettide yanına almadı? Hadi yanına almamasını geçtim,bi kere bile ziyaretime gelmedi! Ben ne yaptım ki ona!?

"Offf"

"N'oldu nehir?"

'Ne olmadı ki eslem!' diyemedim tabiiki.

Eslem bulaşık makinesinin kapağını kapatıp yanıma geldi.

Eslem'in burda olduğunu ve bana yardım ettiğini bile tamamen unutmuşum. Sabah sabah yaşadığım şokla yani kerim bey'in söylediği saçma itirafla sinirlerim bozulmuştu. Zaten hayatım, en yakın arkadaşım,bi katille aynı evde kalışım, bi katille sevgili rolü yapışım sorun değilmiş gibi birde adam kalkmış benimle dalga geçiyor!!!

Sabah resmen kahvaltıda suzan hala'nın ev'e ufak (!) dokunuşları ve eslemin suzan hala'ya yalakalıklarıyla geçmişti. Kerim bey ise kahvaltısını yaparken göz ucuyla arada bana bakıyordu. Tabi ben bunları tesadüfen görmüyodum bende ona bakıyordum.

Biliyorum salağın tekiyim!!!

"İyiyim eslem"dedim tebessüm ederken. "Biraz daraldım sadece." diye ekledim.

Duvarlar sanki üstüme üstüme geliyordu. Havalar sıcak biraz ama yinede ben doğru düzgün bahçeye bile çıkmıyordum.

"Bak aklıma ne geldi!" diye cıvaldadı eslem. Ona kaşlarımı kaldırarak "ne geldi?" diye sordum.

"Emir'e bugün annem bakar. Bizdeeee gezeriz. İstanbul turu atarız. Ha? Ne dersin?"

Derin bi nefes alıp "Buna ben karar veremem maalesef." dedim mutsuzca.

Ben burda çalışanım.

"Aaa? Nedenmiş o? Ara sevgilini 'ben biraz dolaşcam' de."

Ne!?

Bi pot daha kırmak üzereydim resmen!!!

Fazla kendimi riske atmadan salona geçtim. Eslem arkamdan gelirken halâ sözde istanbul turundan (!) bahsediyordu.