Mijn vriendinnetjes leerden vroeger al hoe zij een echte dame moesten zijn. Spreken met twee woorden, niet vechten, spelen met poppen en natuurlijk rondlopen in prachtige jurkjes. Ik leerde hoe ik fietsbanden moest plakken, hoe ik mezelf moest verdedigen en hoe ik boomhutten maakte. Mijn spijkerbroeken hadden permanente grasvlekken en op zo'n beetje ieder shirt zat wel een vlek met god weet wat.
En dat vonden al mijn vriendinnetjes (en mijn vrienden van nu trouwens ook) maar gek. Waarom zou je je eigen band moeten plakken? Dat kan je pa toch voor je doen? Waarom zou je leren vechten, als je dingen ook met woorden kan doen? Waarom draag je geen jurken en hakken, want dat is zo mooi?
Ik vroeg me al als kind af hoe het kwam dat ik anders was. En eigenlijk ontdekte ik pas recentelijk waarom ik niet zo ben als veel anderen. Mijn vader voedde me niet op als een meisje, mijn leraren gaven me niet les als een meisje, mijn ooms stoeiden niet met me als een meisje. Ze zagen me als mezelf.
Juist dat heeft voor mij denk ik het verschil gemaakt. Mijn familie die al toen ik jong was een dikke middelvinger opstaken naar de conventionele maatschappij. Mijn ouders die ervoor hebben gezorgd dat ik dat nu ook kan doen. Een dikke "FUCK YOU!" voor de bladen waar meisjes met barbies spelen en jongens met Actionman. Een hele dikke vette koude schouder voor de mensen die zeggen dat jongens niet mogen huilen en dat meiden niet mogen vloeken.
Een echte dame was ik nooit en zal ik waarschijnlijk ook nooit worden, maar wat ik wel altijd geleerd heb van mijn ouders, was om niet te oordelen. En vandaar dat ik hier mijn onconventionele dagboek plaats. Niet over het zijn van een echte dame, niet over het zijn van 'anders dan anderen', maar over het zijn van mezelf. Over hoe ik denk over de domme ideeën die tegenwoordig heersen.
Want ik geloof niet in de echte dame, of in de echte heer. Ik geloof in ons. Waarin iedereen het recht heeft om zichzelf te zijn.
JE LEEST
Dagboek van een echte dame
RandomWaarin ik vertel over mijn leven, mijn kijk op heersende opvattingen en waar ik de conventionele ideeën tackel met mijn simpele kijk op het leven.