Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Mijn kleine nichtje begon er laatst over: de eerste zoen. Dat zogenaamde romantische moment in het leven van een jong meisje. Dat zogenaamde mooie moment waar we allemaal naar uitkijken/uitkeken toen we een jaar of twaalf waren. Het zou prachtig zijn. Je werd verliefd, hij werd verliefd, jullie hoorden dat jullie verliefd werden, de eerste date volgde al snel. Samen waren jullie naar de bios gegaan, een romantische film. Voor het eerst had je zijn hand vast gehouden en je zat daar de hele tijd vol spanning: zou hij je gaan zoenen? En toen was het moment daar, zijn ogen vonden die van jou, een glimlach om zijn lippen. Hij komt steeds dichterbij, terwijl hij ondertussen naar jouw lippen kijkt. Vlinders in je buik, want dit is het. Jouw eerste zoen.
En dan: een dikke vette lebberzoen. Het kwijl vliegt om je oren. Zijn tong gaat als een wasmachine tekeer in jouw mond. Wanhopig probeer je naar adem te happen. Tanden kletteren tegen elkaar aan. Zijn armen glijden af naar je kont: HELP, HIER BEN JE NIET KLAAR VOOR. Ondertussen weet je niet meer wat je aan het doen bent. Hoe de fuck hou je hem bij? Waarom doet hij alsof je tong een fucking salmiaklolly is? Probeert hij je te laten kotsen, vraag je je af, terwijl hij zijn tong nog verder je strot in duwt. En wat is er aan de hand met dat vreemde gehijg van hem?
Geef toe dames: dit verhaal is te herkenbaar voor iedereen die een eerste zoen gehad heeft. We hebben allemaal het magische idee dat een eerste zoen een romantisch, schattig en liefdevol moment is. Maar in werkelijkheid is het een moment van schaamte, kwijl, tongspierpijn en waarschijnlijk is het gevolgd door een ongemakkelijke stilte. De eerste zoen is een ramp, want niemand weet wat ze aan het doen zijn en we gaan tekeer als wilde beesten, omdat we denken dat het zo hoort. Zo deden die mensen het in de film toch ook? Bek open en tong erin.
Mijn eerste zoen was met een jongen waarmee ik op judo had gezeten. We waren veertien destijds (och, och, wat laat) en eigenlijk wilden we er gewoon graag bij horen. Ik dacht dat ik hem wel leuk vond, maar om heel eerlijk te zijn vond ik het idee van een vriendje gewoon heel aantrekkelijk. We spraken elkaar iedere dag via MSN en hij vond het niet erg dat ik hem iedere week weer helemaal inmaakte met judo. Dat moest ik hebben, dacht ik. Hartje winter, we spraken af in het park bij mij in de buurt. Tegen mijn ouders vertelde ik natuurlijk dat ik had afgesproken met vriendinnen (want stel je voor dat ze wisten dat je ging afspreken met een jóngen). In het park aangekomen hadden we best leuke gesprekken, hij vertelde me over zijn geboorteland: Pakistan, ik vertelde hem over de basisschool. Het was een gezellige dag.
En toen kwam dat moment. Dat cruciale moment. Mijn eerste zoen. Hij keek me in mijn ogen aan en vertelde me dat ik mooie ogen had. Ik vertelde hetzelfde, terwijl ik stiekem dacht dat zijn ogen maar heel saai waren. Standaard bruine ogen, niet die mooie bambi-ogen zoals je ze zag in films. Hij kwam steeds dichterbij en uiteindelijk zoende hij me. Ik had geen flauw idee wat me overkwam, en niet op een goede manier. Zijn mond stond zo ver open dat ik dacht dat hij mijn vuist verwachtte in plaats van mijn tong. Zijn tong ging als een gek tekeer en hij bleef stug aan één kant hangen. Ik had dorst, ik kreeg kramp en voelde me vreselijk ongemakkelijk.
Na die dag heb ik hem misschien nog twee keer gesproken. Ondertussen had ik ook de leeftijd bereikt dat judo niet meer stoer was, dus daar zag ik hem ook niet meer. Zes jaar later kwam ik hem weer tegen in de trein. We hebben vreselijk gelachen om die ene ongemakkelijke zoen en waren blij dat we die fase uit waren.
Toch stap je niet permanent af van zoenen, hoe vreselijk die eerste keer ook is. Dat komt omdat met al die ongemakkelijkheid, toch ook wel een beetje uniekheid meekomt. Niet omdat het jouw allereerste zoen is ooit, maar omdat dit jouw eerste zoen is met die jongen. Ga jij de klik voelen? Is dit de gast voor jou? Zullen die vlinders blijven? Zijn het niet gewoon zenuwen? De allereerste zoen is bitterzoet, maar het mooiste bitterzoet dat er bestaat.
De eerste paar zoenen die je gaat hebben zullen ongemakkelijk worden. Dat kan ik jullie zo wel vertellen. Echter moet je je niet laten ontmoedigen door een slechte eerste zoen. Ik zie het namelijk zo: jouw eerste zoen, is één van de vele eerste zoenen die je zult hebben. In mijn ogen gaat het om de tweede zoen. De eerste zoen is uniek, maar vreselijk ongemakkelijk. Zolang de tweede zoen net zo goed voelt als de eerste, maar dan veel minder ongemakkelijk, weet je dat je beet hebt. Je moet gewoon iemand vinden die het waard is om door te blijven zoenen.
En dat doe ik ook. Maakt me niet uit of iemand me een slet noemt om die reden. Ik blijf lekker gasten zoenen tot ik iemand vind waarbij de tweede, de derde en de vierde net zo speciaal en uniek voelen. Want uiteindelijk draait het niet om met wie jij jouw eerste zoen hebt gedeeld, dat is niet eens zo speciaal. Het gaat erom met wie jij jouw laatste zoen deelt: dat is uiteindelijk wat uitmaakt.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
