Dedicated to ate na nag-inspire saken na magsulat ulit at tapusin ang kwentong ito :) Salamat ate sa encouraging words mo. 6 months na mula nung nag-comment ka, kaya patawad, ngayon ko lang nakita :( Pero salamat talaga! <3
--------------------
Chapter 11
Niquisha's POV
O______O
anong ginagawa ng lalakeng yan dito?? sinusundan ba ko neto??
napatayo naman ako.
"hinahanap ka na ng Mama't Papa mo", sabi ni Cyril nang hindi nakatingin
-____-
"mauna ka na. uuwi din naman ako maya-maya" sabi ko sa kanya tapos umupo na ulit ako kaya hindi ko na sya kita.
ilang seconds ding tumahimik. hangin lang naririnig ko tsaka yung tunog nung bell ni manong sorbetero.
"Ok." sabi ni Cyril. Umalis na sya at naiwan kame ni Ricko.
diba, kakauwi nya lang dito sa Pilipinas? Bat alam nya kung nasan ako? Diba dapat maligaw muna yun? Baka naman sinusundan talaga ko? Ay ewan. x____x
"Sino yun?"
Ay. Kasama ko nga pala si Ricko. Nginitian ko sya saka umupo ulit sa bench.
"Anak ng Ninong ko. Wag mo nang pansinin yun."
Umupo din sya. "May problema ba?"
o__o
"Hahahahahahaha!!"
Natawa naman ako. Ang seryoso nya kase masyado. Kung nakita nyo lang yung mukha nya kanina EPIC! Hahahah!
"Oh baket? May nakakatawa ba sa sinabi ko?"ngumiti sya "o ako mismo?" tapos tumawa sya
Ayun, nagtawanan lang kame dun. Parang timang nga lang eh. Hahah!
"Walang problema sa bahay no. Kaya bat kailangan kong umuwi?"
Oo nga. Tsaka masama bang mag-isip-isip muna? After nung nangyari?
"Eh bat hinahanap ka ng parents mo? Hindi nila alam na nandito ka?"
Oo hindi nila alam. Malamang kasi umalis nalang ako bigla sa restaurant kanina. Ayoko pang umuwi. Nakakaloka naman kase yung mga inaannounce nila no. Hindi ko nga alam kung totoo ba yun eh.
o___o
Eh baka naman hindi talaga totoo yun? Tss. Ewan. At pag umuwi ako, ano nalang ang irereact ko kina Mama't Papa? Hindi pa talaga ko ready na makita sila. Tsk. Ang OA ko no? Sorry namaaaaaan. -______-
"Secret. Bat ka nga pala nandito?" tanong ko sa kanya Ayaw nya kasing sagutin yung tanong ko kanina eh. Malay nyo sumagot na diba Hehe =) Tsaka ayokong maniwala na dahil nga daw yun saken. Malay ko ba kung binabanatan nya lang ako Hahahaha! Asa pa ko eh noh?
Ngayon pa lang kaya kame nagkakilala formally. -____-
"Haay. Ang kulit mo. Dahil nga sayo." bumulong sya. Eh hindi ko naman naintindihan.
"ha?"
"panget kase dun. mas maganda dito"
ahh? OK?
at yun, nag-usap lang kame. Hanggang sa parang kumukulimlim na. Ang weird na talaga ng panahon no? sobrang unpredictable. Parang yung mga nangyayari lang ngayon. =.=
BINABASA MO ANG
Childhood Sweetheart
Jugendliteraturang hirap nung may tinatago diba? lalo na pag halatang halata ka na pero ayaw mong sabihin kasi inuunahan ka ng hiya mo. well that's life. minsan kailangan magaling kang magtago kasi baka mahuli ka. madisappoint, masaktan.
