TIME AFTER TIME (KathBie)

4. A BIT OF A FLASHBACK

It’s five in the afternoon at two hours ng tapos ang klase nila pero si Mara, Jinjin at Butch ay nasa gym. The three of them bonded. Wala pang one week na sama sama sila pero Mara feels she has found her friends. It’s a Friday at ang sabi ni Butch at Jinjin kailangan lang daw nila pumunta sa gym. May inaabangan daw kasi sila. Mara didn’t push it through dahil kahit papaano she feels na hindi pa talaga sila sobrang close. Siguro it’s the sugar that they ate at parang high na high si Butch at Jinjin. 

Pumasok na sila sa covered court. Dun daw muna sila. Butch and Jinjin sat on the first step at parang nagkkwentuhan sa isa’t isa. Mara’s mind is on somewhere else.

“Earth to Mara!” sabi ni Butch.

“Bakit? Does it look like I’m spacing out again?” nakangiting tanong ni Mara. “Wala pa naman nung hinihintay niyo di ba? Sa taas lang ako.” Sabi na lang ni Mara. Tumango naman sina Jinjin kahit medyo nagtataka.

Mara reminisced step by step. Their covered court didn’t changed so much. Siguro sa painting ng bleachers and walls pero somehow it is still the same.

Nag Indian sit siya sa pinakataas at tinignan ang view mula dun. Hindi niya namalayan na nakangiti na siya. Lumingon siya sa tabi niya. 

“Tignan mo yung bata na yun ang taba!” isang boses ng batang lalaki ang nadinig niya. Tumatawa ito.

“Ang sama sama mo talaga.” Parang kinusot ang mukha ng batang babae na kasama ng lalaki. 

“Tignan mo yun. Crush ko yun. Ang ganda niya no?” hinirit ng batang lalaki. 

“Nagugutom ka na naman yata eh! Tara na sa coffeeshop, Christian!” Mara’s young voice echoed in her head. 

Mara blinked twice. Naiinis siya sa sarili niya on why does she always have to be so nostalgic. Parang kahit anong gawin niya, things were always reminding him of Christian. 

“MIIIGGGSSS!” Napatingin si Mara sa baba ng marinig ang boses ni Jinjin. Umikot siya ng upo at pinagmasdan lang sila. Tatlong lalake ang sinasalubong nila Jinjin at Butch. Nagtaka si Mara. Sila ba ang pakay nila ngayon? 

Mara didn’t have any plans of going down kaya she just remained sa taas ng bleachers and let the wind brush her hair. Pero from afar, she could still see what’s happening. 

Jinjin handed Migs an envelope. With two hands pa nga ang pagbigay ni Jinjin. Naghahampasan ang dalawang kasama ng Migs sa likod. Migs slowly opened the envelope and he’s giving an expression Mara didn’t like. Then Migs started laughing, the other guys did the same. Mara slowly stood up and started descending the bleachers. Hindi na maganda ang pakiramdam niya sa nangyayari. Maya maya pa ay tinulak na ni Migs si Jinjin at napaupo ito sa sahig. Mara started running towards them. As soon as makarating siya dun, she helped Jinjin to stand up at hinarap si Migs.

“Kailangan nananakit?” tanong ni Mara kay Migs. 

“Eh nung kaibigan mo kasi. Masyadong feeling.” Tumawa si Migs.

“Ibang klase ka din ano? Hindi ka magsosorry?” tanong ni Mara. Her arms crossed on her chest.

“Kung ako sa’yo Mara, I’ll choose the right friends. Masyadong boring ang mga yan for you.” Ngumiti pa ito sa kanya. 

Ngumisi si Mara and pushed Migs hard on the chest. Napaatras si Migs. He gave one threatening step towards Mara.

“Ano sasaktan mo din ako?” matapang na tanong ni Mara. 

“What’s going on here?” Christian jogged towards the group. Pinaatras niya ng kaunti si Migs away from Mara. Si Mara, nasa kinatatayuan niya pa din.