TIME AFTER TIME (KathBie)

8. FRAME OF THE PAST

“AT TALAGANG NAGTAAS KA PA NG KAMAY PARA I-VOLUNTEER AKO!” Mara punched Migs on the arm. Para kasi itong ewan at siya ang ginawang lead. 

“Ayaw mo nun?” Sabi ni Migs na nakangiti. 

“Sana si Christian na lang nung naaksidente at hindi na si Claire para ikaw na nung lead role! Hindi ako nung nagsasakripisyo para diyan sa panalangin mo.” Sabi ni Mara kay Migs.

“Wag kang ganyan, if Christian gets injured, matatalo ang team naming sa basketball, no, no. Mas okay nga ‘to. Hindi na si Claire and Christian ang partners, kayo na ni Christian!” sabi ni Migs with enthusiasm.

“Alam mo ba kung anong sinasabi mo?” tanong ni Mara. Nagtataka ito kung alam na kaya ni Migs kung anong role ni Mara sa buhay ni Christian. Obviously, Migs knows Sandy, pero si Mara? Kilala nga ba talaga niya si Mara?

“Di ba crush mo si Christian? Kaya mo nga siya sinumbong eh.” Sabi ni Migs.

“And where did you even get that idea? Kay Christian?” Mara can’t believe sa mga naririnig niya.

“He likes you.” Migs said casually and Mara just gave a shocked expression. Natahimik ito. “I’m kidding. You should see your face right now.” Migs said laughing. Umalis na lang si Mara para puntahan si Claire. Ngayon kasi ang first day niya for the new role.

“YOU’RE LATE.” Masungit na sabi ni Claire kay Mara. “One thing you should know, time is very important for productions like this.” Nakaupo lang ito sa loob ng isang classroom. 

“I’m sorry.” Sabi nito kay Claire. Wala na nga sa mood si Mara para sa play, mas lalo pa siyang nawalan sa mood na harapin si Claire.

Claire got her injury habang nagkakabit siya ng tarpaulin. Hindi din nila maintindihan why she was the one doing that. Pwede namang ibang members ng Student Council. She missed a step sa ladder and then next thing she knew, she’s on the ground. 

“Let’s begin with the line throwing.” Sabi ni Claire. “I’ll say Christian’s role then nung sa’yo nung role na dapat sa’kin.” Mara can hear the bitterness in Claire’s tone. 

Claire gave her all, with feelings kung with feelings while Mara is still being anxious and can barely make it right. Ang totoo, hindi pa niya nababasa ang buong script kaya nahihirapan siya sa throwing ng lines. 

The play is an original production. It’s about an ugly duckling turning into a beautiful swan. Para kay Mara, the character is too weak for her to play. She hates being weak, naalala niya ang feeling ng pagiging ganoon. Parang pinaglalaruan, tinatapakan and being taken for granted. 

“Stop.” Sabi ni Claire. Tumayo ito sa tulong ng kanyang saklay. “Pwede bang ayusin mo naman?” tanong ni Claire.

“I’m doing the very best I can.” Mara defended.

“Well, obviously it’s not enough. Hindi pa nga papasa sa ‘good’ nung performance mo eh. I need the best.” Sabi ni Claire.

“Sorry, ah. Siguro naman you have other choices pa di ba?” Mara said. 

“I wish I had a choice. Di talaga bagay ‘tong role na ‘to sa’yo.” Claire said with full of hatred. 

“Maghanap ka ng iba. I’m out of here.” Mara turned her back and started storming out of the door.

“Mara! Mara!” galit na galit na sinabi ni Claire.

Mara didn’t stop walking at halata ang galit nito. Sa loob ni Mara, kahit gaano siya magbago, certain would not fit her. Ilang beses na nga ba sinabi sa kanya na hindi bagay sa kanya ang ibang bagay?