"Sen neden bahçede değilsin"
Bu laflar ile kendime gelmiştim
Arkamda Ebru gözlükleriyle oynuyor ve bana çekingen bir yüz ifadesi ile bunları söylüyordu.
Şaşırdığımı anlamış olacak ki, yüzünde garip bir tebessüm oluştu, gözbebekleri büyümeye başladı
" Ee,şeyy. Benn, aslında sana. Neyse önemli değil. Bu okulda ilk senen değil mi?" Hmm, anlaşılan bu ebru baya bi utangaç mı desek. Yada konuyu aniden değiştirmesinin ardında ne yatıyor ki?.
Biraz donuk bir bakış attım
"Evet, peki senin ilk senen mi ?"
"Yani. Öyle sayılır. Neden tüm okulu etkilemek istediğini sorsam ?" Anladık, bu Ebru'da bi anormallik var
" Ahh. Hobimdir benim desem ?"
"Peki"
Ve diğer dersler baya saçma bir şekilde aynı gitti.
Son derste birisi bana çok keskin bir bakış attı. Sahiden, bu kimdi diye düşünürken merhaba ben Şevval diye sessizce fısıldadı.
Bu sınıfta cidden bi anormallik var. Zaten hangimiz normaliz ki ??
Herneyse, az çok sınıftakileri çözmüştüm. Sezgilerim doğrultusunda da davranışlarını anladıktan sonra okul bitiyordu zaten....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
"."
Teen FictionCem. Sıradan bir insan, okula gidiyor, ailesiyle iyi. En azından öyle gözüküyor. Peki öyle mi, göreceğiz :) (İlk ve acemi hikayem )
