TTWCT Chapter 4

3 0 0
                                    

(C) That Thing We Call Tadhana chapt. 4
Please vote and comment! Kamsahamnidaaa!! {^_^}
________________________________________

Max's pov:

Okay processing???.....

Hawak hawak nung lalaki ang dalawang kamay ng mama ko habang ang mama ko naman ay may isang napakalaking ngiti sa labi.

Anong nangyayari?!

Kumunot ang noo ko sa nakikita ko at lumapit sa kanilang dalawa.

**ehem**

Nakita kong binitawan kaagad nung lalaki ang kamay ng mama ko at sabay silang napatingin saakin.

(O___O) - silang dalawa
(--__--) -ako

Hinawakan ko ng mahigpit ang hawakan ng maleta ko sabay ngiti. "Ma! Ready na po ako ^_^" sabay tingin duon sa lalaking kasama ni mama.

"U-uhhmm.. Ma?? Sino po siya?"

Ngumiti naman ng malapad ang mama ko bago kami ipakilala sa isa't isa..

"Nak! This is Karl Santiago, my friend since highschool. Karl, this is my daughter, Max" pagpapakilala ni mama saaming dalawa.

Inilahad naman ni Mr. Santiago ang kanyang kamay kaya galak ko itong tinanggap sabay ngiti.

"Pleased to meet you Mr. Santiago"

"Same to you" nginitian ko na lang si Mr. Santiago sabay bawi ko ng kamay at hakbang ng dalawang beses paatras.

Tinitigan ko muna silang dalawa sabay sabing-- "tell me.. MAY NAMAMAGITAN BA SA INYONG DALAWA??!!!"

Nabigla ata si Mr. Santiago sa pag sigaw ko dahil kita ko kung papaano lumaki ang mata niya.

"Sorry.. but yes"

"Whaaaaaaaattttttt???!!!!"

"Okay.. bago ang explanations.. kailangan na muna nating pumunta sa mansion dahil may naghihintay na sa atin dun" ani ni mama na parang wala lang sa kanya ang mga nangyayari.

Hindi makapaniwala ko silang tinitigan at nang akmang kukunin ni Mr. Santiago ang maleta ko ay mabilis ko itong hinablot at nag madaling sumakay sa kotse.

"I'm sorry Max" mahina pero dinig kong bulong ni mama. Hindi ko yun pinansin at mabilis na inilagay ang maleta sa may tabi ko.

Narinig ko naman ang mabigat na pag buntong hininga ni mama kaya minabuti ko na lang na isalampak ang earphones sa tenga at ilagay sa labas ang paningin ko.

***********

"Explain" malamig kong tugon nang makarating kami sa mansiyon. Hindi na ako nag abalang tignan ang buong mansiyon dahil desidido talaga akong malaman ang kanilang dahilan.

"Kasi an--" naputol ang dapat na sasabihin ng mama ko nang itinaas ko ang kaliwang kamay ko.

"Hep hep!! Bago muna yan! Kelan pa kayo? I mean gaano na kayo katagal?"

Kita ko sa mga mata ng mama ko na gustong gusto na ako nito hambalusin sa galit kaya nag peace sign ako atsaka muling sumeriyoso.

"Tss.. bipolar pa rin"

Nanlaki bigla ang mata ko kasabay ng paglingon ko sa likod ko nang may mag salitang lalaki sa likod ko.

"The f*ck!!! Bakit ka nandito??/Anong ginagawa mo dito??!"
Napatayo na lang ako sa gulat at sinamaan ng tingin ang lalaking nasa harapan ko na ngayon.

That Thing We Call Tadhana (On-Hold)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon